Սաղմոս 104 [103] - Քանիցս բազմաթիվ են գործերդ, Տեր

Ա Ա Ա

Աշխարհն իր օվկիանոսներով, լեռներով ու տարվա եղանակներով, արևի ու լուսնի լույսով լուսավորված, ծառերով, թռչուններով ու ամեն տեսակ կենդանիներով հարուստ, մի հոյակապ բնակավայր է, որը մարդն է՛լ ավելի հյուրընկալ կարող է դարձնել իր աշխատանքով: Այս հրաշալի տեսարանի դիմաց կանգնելով և այն լավատեսությամբ ու հոգատար ուշադրությամբ նկարագրելով, սաղմոսերգուն ուղղվում է առ Աստված և գովաբանում է փառքը, որը շողարձակ փայլում է Նրա ձեռքերի գործերում: Սաղմոսի վերջում միայն, մի հայացք է նետում մեղքի վրա, որը միակ իրողությունն է, որ տխրալի կերպով մթագնում է արարչության գեղեցկությունը և կարող է կործանել այդ զարմանահրաշ ներդաշնակությունը: Եվ սաղմոսերգուն խնդրում է, որ մեղքը անվերադառնալի կերպով ջնջվի երկրի երեսից:

Հանձինս սաղմոսում հիշատակվող Աստծո արարիչ Հոգու, Եկեղեցին ճանաչում է Աստծո Սուրբ Հոգուն, որը նորոգում է վտանգի ենթարկված ներդաշնակությունը և բխեցնում է նոր արարչությունը, Քրիստոսի մեջ վերածնված «նոր մարդ»ուն (2Կր 5, 17):

Կցորդ.		Որդու միջոցով են ստեղծվել բոլոր գոյությունները, երկնայիններն ու երկրայինները (հմմտ. Կղս 1, 16):
կամ.		Աստծո բոլոր ստեղծվածքները բարի են, եթե ընդունվում են երախտագիտության մատուցմամբ (հմմտ. 1Տմ 4, 4):
կամ.		Աստված բոլորին տալիս է կյանքը, շունչը և ամեն բան (հմմտ. Գրծ 17, 25):
կամ.		Երկնքի թռչունները ո՛չ սերմանում են, ո՛չ էլ հնձում, բայց ձեր երկնավոր Հայրը նրանց կերակրում է (հմմտ. Մտթ 6, 26):
կամ.		Աստծո անտեսանելի հատկությունները կարող են տեսնվել Իր գործերի մեջ (հմմտ. Հռմ 1, 20):

¹Հոգի իմ, օրհնիր Տիրոջը,

քանիցս մեծ ես, Տեր Աստված իմ.

զգեստավորվել ես գեղեցկությամբ ու մեծվայելչությամբ,

²փաթաթվել ես լույսի պատմուճանի մեջ:

Դու տարածում ես երկինքը վրանի նման,

³ջրերի վրա վեր ես խոյացնում օթևաններդ.

ամպերը Քո համար կառք ես դարձնում

և պարում ես քամու թևերի վրա.

⁴քամիները Քո պատգամաբերներն ես դարձնում,

Քո պաշտոնյաները՝ կայծակի բոցերը:

⁵Հիմքեր տվեցիր երկրին,

որպեսզի հավիտյան անսասան մնա.

⁶նրան որպես հագուստ տվեցիր օվկիանոսը,

նրա ջրերը ծածկում էին լեռները.

⁷հանդիմանեցիր նրանց, փախան,

դողացին որոտմանդ ձայնից:

⁸Լեռներից անցնելով, իջան հովիտներին,

դեպի իրենց սահմանված վայրը.

⁹անանցանելի սահման դրեցիր նրանց առաջ,

չեն վերադառնա ծածկելու երկիրը:

¹⁰Հորդառատ գետեր ես բխեցնում աղբյուրներից,

ընթանում են սարերի միջով.

¹¹ջուր են տալիս դաշտերի կենդանիներին,

վայրի ավանակները հագեցնում են իրենց ծարավը.

¹²երկնքի թռչունները սավառնում են վերևում,

երգեր են հյուսում տերևների մեջ:

***

¹³Քո օթևաններից ոռոգում ես լեռները,

հագեցնում ես երկիրը գործերիդ պտղով.

¹⁴հովիտները բուսականությամբ ես ծածկում հոտերի համար,

և դաշտերը, որոնք մշակում է մարդը:

Երկրից է մարդը հանում իր սնունդը,

¹⁵գինին, որ ուրախացնում է իր սիրտը,

ձեթը, որ փայլեցնում է իր երեսը,

հացը, որ ուժ է տալիս մարդու սրտին:

¹⁶Հագենում են Տիրոջ ծառերը,

Լիբանանի մայրիները, որ Նա տնկել է.

¹⁷նրանց վրա թռչունները բույն են դնում,

կիպարիսների վրա արագիլն ունի իր տունը.

¹⁸եղջերուներին՝ բարձր լեռները,

նապաստակներին՝ ժայռերի ապաստանները:

¹⁹Ստեղծեցիր լուսինը՝ տոները ցույց տալու համար,

և արևը, որ գիտի մայրամուտի իր ժամը.

²⁰իջեցնում ես խավարը և գիշեր է,

արթնանում են անտառի կենդանիները.

²¹դեպի իրենց որսն են մռնչում առյուծի կորյունները,

Աստծուց խնդրում են իրենց կերակուրը:

²²Արևը ծագելիս քաշվում են,

իրենց որջերում բոլորը հանդարտվում են.

²³դուրս է գալիս մարդը աշխատանքի գնալու համար,

իր գործը կատարելու համար մինչև երեկո:

***

²⁴Քանիցս բազմաթիվ են գործերդ, Տեր,

դրանք բոլորն էլ արել ես իմաստությամբ.

Քո արարածներով լի է երկիրը:

²⁵Ահա ծովը, ընդարձակ ու խոր,

ուր անթիվ զեռում են կենդանիներ վիթխարի ու փոքրագույն.

²⁶վերևում ընթանում են նավերը,

Լևիաթանը, որ ստեղծեցիր, այնտեղ է խաղում:

²⁷Եվ բոլորը Քեզ են ապավինում,

որ Դու ժամանակին կերակրես իրենց.

²⁸Դու պարգևում ես այն, նրանք վերցնում են,

բացում ես ձեռքդ, հագենում են բարիքներով:

²⁹Թաքցնում ես երեսդ, սարսափում են,

ետ ես վերցնում նրանց շունչը, մահանում են

և վերադառնում են հողի փոշուն.

³⁰առաքում ես Հոգիդ, ստեղծվում են,

և նորոգում ես երկրի երեսը:

³¹Տիրոջ փառքը թող լինի հավետ,

թող Տերն ուրախ լինի Իր գործերով.

³²Նա դիտում է երկիրը, որն իսկույն դողում է,

հպվում է լեռներին, որոնք իսկույն բոցավառվում են:

³³Երգելու եմ Տիրոջը քանի դեռ ապրում եմ,

շարականներ եմ ասելու իմ Աստծուն քանի դեռ գոյություն ունեմ.

³⁴երգս թող հաճելի լինի Նրան,

որովհետև Տիրոջ մեջ է իմ բերկրանքը:

³⁵Մեղավորներն անհետանալու են երկրից,

հետք չի մնալու ամբարիշտներից:

Հոգի իմ, օրհնիր Տիրոջը:

Ալելուիա:

Կայքին օգնելու համար կարող եք դիտել / ունկնդրել այս տեսանյութը։

Շնորհակալություն կանխավ։