Սաղմոս 110 [109] - Նստիր իմ աջ կողմում
-
01
-
- 02
- 03
- 04
- 05
- 06
- 07
- 08
- 09
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
-
19
-
-
20
-
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
-
37
-
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
-
78
-
-
79
-
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
-
90
-
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
-
117
-
- 118
- 119
-
120
-
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
-
148
-
- 149
- 150
- 151
Այս փոքրիկ, բայց միաժամանակ զարմանալի սաղմոսը հինկտակարանյան և քրիստոնեական ավանդություններում դարձել է գերագույն աստիճանի մեսիական սաղմոս-մարգարեությունը: Սաղմոսարանում իր մնայուն տեղը գրավելուց առաջ, այն դարերի ընթացքում այնքան է գործածվել ու հարմարեցվելով խմբագրվել, որ այժմ դժվար է կատարյալ կերպով վերակազմել նրա բնագիրը: Ամենահին շարադրանքն անկասկած հասնում է հրեական միապետության սկզբնավորության ժամանակներին: 2րդ սաղմոսի հետ միասին, այն մաս էր կազմում թագավորական գահակալության արարողակարգին: Մինչ նոր թագավորը Աստծո ժողովրդի գլուխ էր կարգվում օծմամբ – որով դառնում էր Աստծո «օծյալը» (եբրայեցերեն՝«մեսիա», հունարեն՝«քրիստոս») – պալատական մարգարեն հռչակում էր միապետի փառքը (1), իսկ քահանաներից մեկը նրան իշխանություն էր տալիս լինելու միջնորդ Աստծո և մարդկանց միջև (4): Ապա կանխավ արդեն հռչակվում էին նոր թագավորի հաղթանակները հարևան խռովարար հեթանոսների դեմ:
Հետագայում սաղմոսը խմբագրվել է, թերևս մի քանի անգամ. խոսքերը դադարել են ուղղվել մահկանացու թագավորներին, այլ՝ Մեսիային, որը երկրային ժամանակների վերջում գալու է վերահաստատելու ամեն բան հանուն Աստծո: Նա պատկանելու է թագավորական ընտանիքի (2Սմ 7, 16), կանչված է լինելու դատելու ժողովուրդներին և թագավորելու ամբողջ աշխարհի վրա: Նա չի դասակարգվելու ժողովուրդների իշխանների շարքին, որոնք իշխանություն ունեն մարդկանց վրա, որովհետև Աստված Ինքը Նրան տալու է հավիտենական թագավորի ու քահանայի իշխանությունը. սա է իմաստն ու նշանակությունը այն զուգահեռ համեմատության, որն անցկացվում է Սաղեմի թագավոր և քահանա, խորհրդավոր Մելքիսեդեկի հետ, որի երկրային ծագումը ոչ ոքի հայտնի չէ (Ծնդ 14, 18; Եբր 7, 3):
Հանձինս Հիսուսի՝ Աստծո միածին Որդու, որ կրում է Քրիստոս, այսինքն՝ Օծյալ, Մեսիա տիտղոսը, կատարվում է այս սաղմոսի մարգարեական խոստումը, ինչպես Հիսուսն Ինքը հասկացնում է փարիսեցիներին (Մտթ 22, 41-45; 26, 64): Առաքյալներն այս սաղմոսն են գործածում հռչակելու համար հարուցյալ Քրիստոսի՝ տիեզերքի Տիրոջ փառքը (Մրկ 16, 19; Գրծ 2, 33-35; Հռմ 8, 34; Եփս 1, 20; Կղս 3, 1; 1Պտ 3, 22; 1Կր 15, 25-28; Եբր 10, 12-13): Պողոս Առաքյալն այս սաղմոսում է տեսնում ապացույցը, որ Քրիստոսը գերազանցում է Հին Ուխտի քահանաներին և միմիայն Նա է մարդկանց Փրկիչը (Եբր 7):
| Կցորդ. |
Տեր Հիսուսը համբարձավ երկինք
և նստեց Աստծո աջ կողմում (հմմտ. Մրկ 16, 19):
|
|
| կամ. |
Ահա, տեսնում եմ երկինքը բացված
և մարդու Որդուն, որ կանգնած է Աստծո աջ կողմում (Գրծ 7, 56):
|
|
| կամ. |
Փնտրեցեք վերին իրականությունները,
ուր Քրիստոսը նստած է Աստծո աջ կողմում (Կղս 3, 1):
|
|
| կամ. |
Հիսուս Քրիստոսն Աստծո աջ կողմում է.
հրեշտակներն ու զորությունները ենթարկվում են Նրան (հմմտ. 1Պտ 3, 22):
|
|
| կամ. |
Իր դրոշի վրա գրված է մի անուն.
թագավորների Թագավոր և տերերի Տեր (Հյտ 19, 16):
|
1Դավթի: Սաղմոս:
Տերն ասաց իմ Տիրոջը.
«Նստիր Իմ աջ կողմում,
մինչև թշնամիներիդ կդնեմ
պատվանդան ոտքերիդ ներքո»:
2Տերը Սիոնից առաքում է Քեզ
զորությանդ գավազանը.
իշխի՛ր թշնամիներիդ մեջ:
3Քո հետ է զորության օրերի սկիզբը.
ծոցից, սրբության մեծվայելչության մեջ,
ի սկզբանե ծնեցի Քեզ, ո՜վ Որդի:
4Տերը սա երդվեց ընդմիշտ
և չի զղջալու.
«Դու քահանա ես հավիտյան,
Մելքիսեդեկի նման»:
5Իմ Տերը կանգնած է Քո աջ կողմում,
թագավորներին ոչնչացնելու է.
երբ հասնի Իր բարկության օրը,
6դատելու է հեթանոսներին:
Ջախջախելու է երկրին տիրող գլուխը,
անցնելու է դիակների միջով.
7անցնելիս խմելու է աղբյուրից,
բարձր է պահելու Իր գլուխը:
