Սաղմոս 113 [112] - Թող օրհնյալ լինի Տիրոջ Անունը
-
01
-
- 02
- 03
- 04
- 05
- 06
- 07
- 08
- 09
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
-
19
-
-
20
-
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
-
37
-
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
-
78
-
-
79
-
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
-
90
-
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
-
117
-
- 118
- 119
-
120
-
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
-
148
-
- 149
- 150
- 151
Հաջորդ սաղմոսով սկսվում է Հալելը. Սղմ 113-118
Հրեաներն այս սաղմոսները գործածում էին հանդիսավոր մեծ տոների ժամանակ, հատկապես Զատկի տոնակատարությունների կապակցությամբ (Մտթ 26, 30): Աստծո այս գերագույն փառաբանությունը գագաթնակետն է մարդկային գոյության. այն, որոշակի կերպով, հավիտենական բերկրանքների կանխումն է (Հյտ 4; 7, 9-12; 14, 1-5):
Աստված հոգատարությամբ խնամում է ամենատկարներին: Թերևս սա է Նրա գործերից ամենազարմանահրաշը: Նրա գորովն ու նախասիրությունն ուղղված են դեպի նրանք, ովքեր արհամարհված են երկրի հզորների կողմից: Արդարության Աստվածը տակնուվրա անելով փոխում է հաստատված որոշակի վիճակներ. դա նույնպիսի ուժգնությամբ հաստատում են Աննայի երգը (1Սմ 2, 4-8) և Մարիամի «Մեծացուսցէ»ն (Ղկս 1, 46-55), փառաբանելով Տիրոջ մեծությունը, որ բարձրացնում է խոնարհներին և բարիքներով լիացնում է քաղցածներին: Երգելով և ի ցույց դնելով խոնարհեցված աղքատի և լքված կնոջ փրկությունը, հինկտակարանյան ժողովուրդը վառ էր պահում մեսիական ժամանակներում մարդկության կատարյալ նորոգման ու վերակազմավորման հույսը (Սղմ 76 և 87; Ես 49, 21; 54, 1-8):
Հիսուսն այս սաղմոսն արտասանել է Իր չարչարանքների նախօրեին, վերջին ընթրիքի ընթացքում, քանի որ սա առաջինն էր այն վեց սաղմոսներից, որոնք գործածվում էին Զատկի տոնակատարման ժամանակ (Մտթ 26, 30): Հանձինս Հիսուսի – առավել, քան ուրիշ որևիցէ մեկի – իրականացել է վիճակի այն փոփոխությունը, որ նկարագրված է սաղմոսում. ծայրահեղ խոնարհեցումից մինչև ամենավսեմ փառքը (Փլպ 2, 8-11; Եբր 2, 7-9):
Այս ամենի համար գովեցեք Տիրոջը, Տիրոջ ծառաներ:
| Կցորդ. | Վերջինները լինելու են առաջին, իսկ առաջինները՝ վերջին (հմմտ. Մտթ 20, 16): | |
| կամ. |
Աստված գահընկէց արեց հզորներին
և բարձրացրեց խոնարհներին (հմմտ. Ղկս 1, 52):
|
|
| կամ. |
Ուրախացիր, ամուլ, որ չես ծնում,
որովհետև շատերն են լինելու լքվածի որդիները (հմմտ. Գղտ 4, 27):
|
|
| կամ. |
Աստված ընտրեց այն, ինչը որ արհամարհված է աշխարհում,
որպեսզի եղածներին ոչնչության հավասարեցնի (հմմտ. 1Կր 1, 28):
|
1Ալելուիա:
Գովեցեք, Տիրոջ ծառաներ,
գովեցեք Տիրոջ Անունը.
2թող օրհնյալ լինի Տիրոջ Անունը
այսուհետև և հավիտյանս հավիտենից.
3արևածագից մինչև արևամուտ
թող գովաբանվի Տիրոջ Անունը:
4Բոլոր ժողովուրդների վրա բարձրանում է Տերը,
Իր փառքը՝ երկնքից վեր.
5ո՞վ է նման Տիրոջը, մեր Աստծուն,
Նա բազմում է վերևում, գահի վրա.
6բայց այնտեղից խոնարհեցնում է հայացքը,
տեսնելու համար երկնքում և երկրի վրա:
7Փոշու միջից բարձրացնում է տկարին,
աղքատին՝ աղբերի միջից.
8նրան առաջինների մեջ նստեցնելու համար,
Իր ժողովրդի առաջինների շարքում.
9ամուլին բազմեցնում է իր տանը,
որպես իր որդիներով ուրախացած մայր:
Ալելուիա:
