Սաղմոս 18.2 - Խոնարհվելով՝ Դու ինձ բարձրացնում ես
-
01
-
- 02
- 03
- 04
- 05
- 06
- 07
- 08
- 09
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
-
19
-
-
20
-
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
-
37
-
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
-
78
-
-
79
-
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
-
90
-
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
-
117
-
- 118
- 119
-
120
-
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
-
148
-
- 149
- 150
- 151
| Կցորդ. |
Աստված Դավթի՝ Իր ծառայի տանը
փրկության մի ուժ հարուցեց մեր համար (հմմտ. Ղկս 1, 69):
|
|
| կամ. |
Ստացել ենք առաքելական պարգևը,
բոլոր հեթանոսներին հավատքի հնազանդության կանչելու համար (հմմտ. Հռմ 1, 5):
|
|
| կամ. |
Զգեստավորվեցեք Աստծո զրահներով,
որպեսզի կարողանաք դիմադրել սատանայի խաբեություններին (հմմտ. Եփս 6, 11):
|
31Անբիծ է Աստծո ճանապարհը,
փորձված է Տիրոջ խոստումը.
Նա վահանն է նրա, ով ապավինում է Իրեն:
32Ո՞վ է Աստված, Տիրոջից բացի,
ո՞վ է ամրության խարիսխ, մեր Աստծուց բացի.
33Աստված է, որ գոտեպնդում է ինձ ուժով,
անբիծ է դարձնում իմ ճանապարհը:
34Եղջերուի ճարպկությամբ է ինձ ընթանալ տալիս,
բարձունքների վրա հաստատում է ինձ ապահով.
35ձեռքերս պատերազմի է վարժեցնում,
բազուկներս՝ պղնձե աղեղ լարելու:
***
36Դու տալիս ես ինձ փրկության Քո վահանը,
Քո աջով՝ հենարան ես ինձ.
խոնարհվելով՝ Դու ինձ բարձրացնում ես:
37Հարթում ես ճանապարհը քայլերիս ներքո,
կրունկներս վստահ են շարժվում.
38հետապնդում եմ թշնամիներիս և հասնում եմ նրանց,
ետ չեմ վերադառնում՝ առանց նրանց ոչնչացնելու.
39հարվածում եմ նրանց, այլևս չեն կարող ոտքի կանգնել
և ընկնում են ոտքերիս ներքո:
40Դու զգեստավորում ես ինձ զորությամբ՝ պայքարի համար,
իմ առջև կորացնում ես հարձակվողներին.
41թշնամիներիս ծոծրակն ես ինձ տեսնել տալիս,
ես ոչնչացնում եմ իմ հակառակորդներին:
42Նրանք կանչում են, բայց փրկիչ չկա,
Տերը նրանց պատասխան չի տալիս.
43նրանց փոշու նման ցրում եմ հողմին,
փողոցների ցեխի նման կոխկրտում եմ նրանց:
44Դու ազատում ես ինձ իմ ապստամբ ժողովրդից,
կարգում ես գլուխ հեթանոսների.
մի ժողովուրդ, որին չէի ճանաչում, ծառայում է ինձ:
45Ձայնս լսելիս՝ իսկույն հնազանդվում են,
այս օտարերկրացիները ենթարկվում են ինձ.
46երկյուղով լի օտարերկրացիներ,
ահա՛ նրանք, դուրս են գալիս իրենց թաքստոցներից:
***
47Կեցցե՛ Տերը, օրհնյալ է իմ վեմը,
թող հաղթանակի փրկությանս Աստվածը.
48Աստված, որ առնում է իմ վրեժը,
ժողովուրդներին ենթարկում է իմ իշխանությանը:
49Դու փրկում ես ինձ կատաղի թշնամիներից,
ինձ հաղթանակ ես շնորհում ընդդեմ հակառակորդներիս,
բռնություն սիրող մարդուց ազատում ես ինձ:
50Սրա համար գոհություն եմ մատուցում Քեզ հեթանոսների մեջ:
Օրհնություններ եմ երգում Քո Անվանը, Տեր,
51որովհետև ավելացնում ես փրկությունը Քո Թագավորին.
Մեսիային պարգևում ես Քո սերը,
Դավթին և նրա սերնդին ընդմիշտ:
