Սաղմոս 59 [58] - Ամեն երեկո վերադառնում են
-
01
-
- 02
- 03
- 04
- 05
- 06
- 07
- 08
- 09
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
-
19
-
-
20
-
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
-
37
-
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
-
78
-
-
79
-
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
-
90
-
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
-
117
-
- 118
- 119
-
120
-
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
-
148
-
- 149
- 150
- 151
Սաղմոսարանում կրկին ու կրկին ներկայանում է հանիրավի հալածված արդարի կերպարը: Ահա չարագործները, ատամները կրճտացնող շների նման թափառում են քաղաքի փողոցներում, փնտրելով անմեղ զոհերի: Նկարագրությունը բավականին դաժան է, նզովքները՝ սաստիկ ու վրիժառու: Բայց Աստված անշուշտ թե չի կարող անվերջ հանդուրժել ստությունն ու նենգությունը, Ամենակալը չի կարող թույլատրել, որ Իրեն ծաղրեն. Իր իսկ անվանն ու պատվին է վերաբերվում հարցը:
| Կցորդ. |
Տերն ասաց ինձ. «Քեզ բավական է իմ շնորհը:
Իմ զորությունը բացահայտվում է տկարության մեջ» (հմմտ. 2Կր 12, 9):
|
|
| կամ. |
Ո՛չ մահը, ո՛չ զորությունները, ո՛չ խորությունները
չեն կարող անջատել մեզ Աստծո սիրուց (հմմտ. Հռմ 8, 38-39):
|
|
| կամ. |
Ով տառապում է Աստծո կամքի համաձայն,
թող իր կյանքը վստահի հավատարիմ Արարչին (հմմտ. 1Պտ 4, 19):
|
|
| կամ. |
Մի՛ զարմացեք, որ աշխարհը ձեզ ատում է.
մենք անցել ենք մահից կյանքի (հմմտ. 1Հվհ 3, 13-14):
|
1Երգչախմբի ղեկավարի համար: Մի՛ կործանիր: Դավթի: Միքթամ:
Երբ Սավուղը մարդիկ ուղարկեց հսկելու նրա տունը, նրան սպանելու համար:
2Ազատիր ինձ, Աստված իմ, իմ թշնամիներից,
պաշտպանիր ինձ վրաս հարձակվողներից.
3ազատիր ինձ ոճրագործներից,
արյունարբուներից փրկիր ինձ:
4Ահա, որոգայթներ են լարում կյանքիս,
անողոք նետվում են իմ դեմ.
առանց իմ կողմից վիրավորանքի, ո՛չ մեղքի, ո՛չ հանցանքի,
5վազում ու դարանակալում են, Տեր:
Արթնացիր, տես, ընդառաջ ել ինձ,
6Տեր, տիեզերքի Աստված, Աստված Իսրայելի.
զարթնիր և հարվածիր կռապաշտներին առանց ողորմության,
նրան, ով դավաճանում է ստությամբ:
7Ամեն երեկո վերադառնում են, հաչալով՝ շների նման,
թափառում են ամբողջ քաղաքով մեկ:
8Նրանց բերանը նախատում է, նրանց շրթունքները դաշույններ են,
և ասում են. «Ո՞վ է մեզ լսում».
9բայց Դու, Տեր, ծաղրում ես նրանց,
ծիծաղում ես բոլոր կռապաշտների վրա:
10Ես Քեզ եմ դիմում, զորություն իմ,
այո՛, իմ ապավենն Աստված է.
11Աստծո սերը կանխում է ինձ,
Աստված ինձ տեսնել է տալիս ինձ լրտեսողին:
12Բայց Դու, Տեր, մի՛ սպանիր նրանց,
որպեսզի իմ ժողովուրդը չմոռանա.
թող զորությունդ հպատակեցնի նրանց և ցիրուցան անի,
Տեր, Դու ես մեր վահանը:
13Հազիվ թե բացում են իրենց բերանները, մեղանչում են.
թող խճճված մնան իրենց գոռոզության մեջ,
անեծքներ արտասանեցին ու կեղծիք:
14Ոչնչացրու նրանց զայրույթով, ոչնչացրու և այլևս թող չլինեն.
կիմանան, որ Աստված իշխում է Հակոբի վրա
և երկրի մի ծագից մինչև մյուսը:
15Ամեն երեկո վերադառնում են, հաչալով՝ շների նման,
թափառում են ամբողջ քաղաքով մեկ:
16Ահա նրանք, որս են փնտրում,
գիշերով ոռնում են անհագ.
17բայց ես երգելու եմ Քո ուժը,
առավոտյան՝ պանծացնելու եմ Քո սերը:
Դու իմ համար ապավեն եղար,
ապաստան՝ նեղության օրը.
18ո՜վ զորություն իմ, Քեզ եմ երգելու,
իմ ապավենն Աստված է, Աստված, որ ինձ սիրում է:
