Սաղմոս 6 - Բժշկիր ինձ, Տեր
-
01
-
- 02
- 03
- 04
- 05
- 06
- 07
- 08
- 09
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
-
19
-
-
20
-
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
-
37
-
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
-
78
-
-
79
-
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
-
90
-
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
-
117
-
- 118
- 119
-
120
-
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
-
148
-
- 149
- 150
- 151
Հիվանդությունը հաճախակի է մարդու կյանքում: Ինչպե՞ս է աղոթում սաղմոսերգուն: Սրտահույզ կերպով նկարագրում է իր անձնական վիճակը, երկխոսում է Աստծո հետ, ընդունում է իր մեղքը: Եվ տառապանքների մեջ գտնվելով հանդերձ, ամուր փարվում է համոզմունքին, որ Աստված բարի է ու ողորմած: Նրա հավատքն իրոք արտակարգ է:
Քրիստոսն աղոթեց Հորը չարչարանքների ժամին (Մրկ 14, 36): Նրա աղոթքը չեղավ փախուստի փորձ, այլ՝ Հոր կամքի արմատական ընդունում: Խաչի վրա, Քրիստոսն Իր երկրային կյանքն ավարտեց Հոր նկատմամբ վստահության արտահայտություններով (Ղկս 23, 46):
Մենք նույնպես ճանաչում ենք հիվանդությունը, տառապանքը, անձկության պահերը: Եվ մենք նույնպես պետք է վստահություն ունենանք, որովհետև Հայրը սիրում է մեզ: Քրիստոսն Ինքը այդ սիրո ապացույցն է (Հվհ 16, 27): Եթե Հայրն Իր Որդուն հանձնեց մեր համար, ո՛չ հիվանդությունը, ո՛չ էլ մյուս նեղությունները կկարողանան երբևէ բաժանել մեզ Իր սիրուց (Հռմ 8, 31-39): Սա՛ է մեր հավատքի հրաշալի վստահությունը:
|
Կցորդ.
|
|
Հիվանդներն է, որ բժշկի կարիքն ունեն:
Չեմ եկել արդարներին կանչելու, այլ՝ մեղավորներին (հմմտ. Մրկ 2, 17):
|
|
կամ.
|
|
Երանի՜ ձեզ, որ այժմ արտասվում եք, որովհետև մխիթարվելու եք (Ղկս 6, 21):
|
1Երգչախմբի ղեկավարի համար: Լարային գործիքների վրա: Ութերորդականի վրա:
Սաղմոս: Դավթի:
2Տեր, զայրույթով մի՛ հանդիմանիր ինձ,
մի՛ խրատիր ինձ բարկությամբ.
3ողորմիր ինձ, Տեր, ուժասպառ եմ,
բժշկիր ինձ, խռովվել են ոսկորներս.
4հոգիս վրդովված է, Տեր,
բայց Դու, Տեր, մինչև ե՞րբ:
5Վերադարձիր, Տեր, բժշկիր ինձ,
փրկիր ինձ հանուն Քո սիրո.
6քանի որ մահվան մեջ ոչ ոք չի հիշում Քեզ,
ո՞վ է երախտիք մատուցում Քեզ դժոխքում:
7Երկարատև հեծեծանքներիս պատճառով նվաղեցի,
ամեն գիշեր արտասվում եմ անկողնուս վրա,
արցունքներով թրջում եմ մահիճս.
8աչքերս տկարանում են տառապանքների մեջ,
բազում հակառակորդներիս պատճառով հյուծվել եմ:
9Հեռացեք ինձնից, դուք բոլորդ, որ անօրենություն եք գործում.
Տերը լսում է իմ հեծեծանքները,
10Տերը լսում է իմ աղաչանքը,
Տերն ընդունում է իմ աղոթքը.
11թող ամաչեն և շփոթության մատնվեն թշնամիներս,
իսկույն ետ նահանջեն խուճապահար:
