Սաղմոս 86 [85] - Պարզ սիրտ պարգևիր ինձ
-
01
-
- 02
- 03
- 04
- 05
- 06
- 07
- 08
- 09
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
-
19
-
-
20
-
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
-
37
-
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
-
78
-
-
79
-
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
-
90
-
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
-
117
-
- 118
- 119
-
120
-
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
-
148
-
- 149
- 150
- 151
Այս սաղմոսի մեջ մեզ տպավորում է սաղմոսերգուի հանդարտ ու հավասարակշռված ձայներանգը, որն Աստծուն դիմելու համար գրեթե բացարձակ կերպով գործածում է «Տեր» տիտղոսը:
Այս սաղմոսում գտնում ենք հոգևոր ներանձնական իրավիճակներ ու դիրքորոշումներ, որոնց փորձառությունը մենք նույնպես անկասկած ունեցել ենք. տրտմության ու թախիծի պահին արտասանված մի հրաբորբոք աղերսանք, որին սակայն զորավիգ է կանգնում համոզմունքը, որ Տերը բարի է. մի խոր վստահություն, որ վերածվում է բերկրալի օրհնության. կյանքի ընթացքը շարունակելու համար հարկավոր ուժը Աստծո մեջ գտնելու վստահությունը:
Քրիստոնյաների աղոթքը նույնպես պետք է հոգու անդորրի մեջ լինի, քանի որ նրանք չեն վախենում նրանցից, ովքեր միայն մարմինը կարող են սպանել (Մտթ 10, 28): Քրիստոնյան պետք է ընդունակ լինի գոհություն մատուցելու նաև դժվարությունների մեջ հայտնված ժամանակ, արդարության մեջ հարատևելու՝ հակառակ կրած հալածանքներին, և աղոթելու նրանց համար, ովքեր հալածում են իրեն (Մտթ 5, 11-12.44):
Պողոս Առաքյալը նեղությունների ժամին Աստծո մխիթարության փորձառությունն է ունեցել և ապրել է խաղաղությամբ (2Կր 1, 3-11): Մեզ արդեն տրվել է Աստծո «բարյացակամության նշանը», որը սաղմոսերգուն խնդրում է: Այդ նշանը հարուցյալ Հիսուսն է (Մտթ 12, 38-40; 16, 4), որը Հոր սիրո և ողորմության լիակատար ու վերջնական հայտնությունն է:
Կցորդ. |
Օրհնյալ է Աստված և Հայրը մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսի,
որ մխիթարում է մեզ մեր բոլոր նեղություններում (հմմտ. 2Կր 1, 3-4):
|
|
կամ. |
Ես մահացել էի, բայց այժմ ապրում եմ հավետ,
և ունեմ մահվան ու դժոխքի բանալիները (հմմտ. Հյտ 1, 18):
|
1Աղոթք: Դավթի:
Ականջ դիր, Տեր, պատասխանիր ինձ,
որովհետև աղքատ եմ ես ու խեղճ.
2պաշտպանիր ինձ, Աստված իմ, հավատարիմ եմ,
փրկիր ծառայիդ, որ հավատում է Քեզ:
3Ողորմիր ինձ, ո՜վ Տեր,
դեպի Քեզ եմ աղաղակում ողջ օրը.
4ուրախացրու ծառայիդ գոյությունը,
Քեզ եմ ընծայում, Տեր, իմ կյանքը:
5Դու բարի ես, Տեր, և ընդունակ ես ներելու,
ով կանչում է Քեզ, նրա համար լի ես սիրով.
6լսիր իմ աղոթքը, Տեր,
ուշադիր եղիր աղաչանքներիս ձայնին:
7Տրտմությանս օրը աղաղակում եմ Քեզ,
վստահ եմ, կպատասխանես ինձ, Տեր.
8քանի որ աստվածների մեջ ոչ ոք Քեզ նման չէ
և ոչինչ հավասար չէ Քո արարքներին:
9Ժողովուրդները, որ կազմավորեցիր, Տեր Աստված,
գալու են՝ պաշտելու Քո երեսը.
ճանաչելու են Անվանդ փառքը,
10որովհետև միայն Դու ես մեծ
և գործում ես հրաշքներ:
11Սովորեցրու ինձ, Տեր, Քո ճանապարհը,
կկարողանամ քայլել ճշմարտությանդ մեջ.
պարգևիր ինձ մի պարզ սիրտ,
որ երկնչի Անունիցդ:
12Երախտագիտություն եմ հայտնում Քեզ,
Տեր իմ Աստված, ամբողջ սրտով,
հավետ փառավորելու եմ Անունդ.
13մեծ է Քո սերը իմ հանդեպ,
կխլես ինձ դժոխքի խորքերից:
14Ո՜վ Աստված, գոռոզ անձինք հարձակվում են վրաս,
բռնավորների մի ոհմակ դավում է ինձ,
Քեզ ոչնչով հաշվի չեն առնում:
15Բայց Դու, Տեր, ողորմած և կարեկցող Աստված,
դանդաղ՝ բարկության մեջ,
մեծ՝ սիրով ու հավատարմությամբ,
16դարձիր դեպի ինձ և ողորմիր ինձ,
և ծառայիդ պարգևիր Քո ուժը:
Փրկիր աղախնուդ որդուն,
17բարության մի նշան դարձրու ինձ.
թշնամիներս, ստորացած, կտեսնեն,
որ Դու, Տեր, օգնում և մխիթարում ես ինձ: