14-23. Երուսաղեմի մեծ նեղությունը

Ա Ա Ա

→ Մտթ 24, 15-25; Ղկս 21, 20-24

≈ 2Օր 13, 1; 1Մկբ 1, 54; Դն 9, 27; 11, 31; 12, 1-11; Հվլ 2, 2

¹⁴Երբ, ապա, կտեսնեք ավերածության գարշանքը տեղ գտած այնտեղ, ուր չպետք է լիներ, – ով կարդում է, թող հասկանա, – այդ ժամանակ նրանք, ովքեր Հուդեայում կլինեն, թող լեռները փախչեն. ¹⁵ով տանիքի վրա կլինի, թող ներքև չիջնի ու ներս չմտնի իր տնից ինչ որ մի բան վերցնելու. ¹⁶և ով հանդում կլինի, իր վերարկուն վերցնելու համար թող ետ չվերադառնա: ¹⁷Բայց վա՜յ հղիներին ու ստնտուներին այդ օրերին: ¹⁸Աղոթեցե՛ք, որ դա չլինի ձմռանը, ¹⁹որովհետև դրանք օրերն են լինելու մի այնպիսի՜ նեղության, ինչպիսին մինչև հիմա երբե՛ք չի եղել արարչության սկզբից, որ ստեղծեց Աստված, և երբե՛ք չի լինելու: ²⁰Եվ եթե Տերը չկարճեր այդ օրերը, ո՛չ ոք չէր փրկվի. բայց ընտրյալների պատճառով, որոնց ընտրել է, Նա այդ օրերը կարճեց: ²¹Եվ ուրեմն, եթե ինչ որ մեկը ձեզ ասի. ''Ահա՛, Քրիստոսն այստեղ է: Ահա՛, այնտեղ է'', չհավատա՛ք. ²²որովհետև սուտ քրիստոսներ ու սուտ մարգարեներ են ի հայտ գալու և նշաններ ու զարմանահրաշ գործեր են կատարելու, անգամ ընտրյալներին մոլորեցնելու աստիճան, եթե դա հնարավոր լիներ: ²³Դուք, սակայն, զգո՛ւյշ եղեք: Ես ձեզ ամեն ինչ կանխավ ասացի:

13, 14-37 - Մինչ 5-13 տողերը պատասխանում էին չորս աշակերտների կողմից տրված «ե՞րբ» հարցին, 14-37 տողերը պատասխանում են «ո՞րն է լինելու նշանը» հարցին (4): Պատկերները համապատասխանում են կանխասումների հինկտակարանյան բառապաշարին (հմմտ. Ես 13, 10; 34, 4; Եզկ 32, 7; Ամս 8, 9; Հվլ 2, 10; Անգ 2, 6.21): Պաղեստինյան հորիզոնները, սակայն, գերազանցվում են վախճանի այս տիեզերական տեսիլքի մեջ, ուր գերիշխում է Քրիստոսի կերպարը: ꟷ

- Այս հատվածի որոշ մանրամասնությունների և գործածված եզրերի բացատրության համար՝ տե՛ս Մտթ 24, 15-51⁺:

13, 14 - «ավերածության գարշանքը». Որոշ ուսումնասիրողներ, քննության առնելով հունարեն բնագրի եզրերն ու դրանց զանազան կիրառումները, կարծիք են հայտնել, բավական համոզիչ կերպով, որ Դանիելի մարգարեությունից կատարված մեջբերումը Մարկոսի մոտ ավելի անձնական բնույթ է կրում, այնպես, որ «τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως» - «տօ բդելյուգմա տես էռեմօսէօս» արտահայտությունը կարող է թարգմանվել որպես «գարշելի ավերածու» կամ «սրբապիղծ ավերածու», որ տեղ է գրավում (նստավայր է հաստատում) այնտեղ, ուր իրեն թույլատրելի չէ: Այդպիսով, սույն արտահայտությամբ կհասկացվի ո՛չ այնքան ինքնին ավերածությունը, որքան այդ ավերածությունն ի կատար ածած ուժը՝ հռոմեական զորքը կամ զորավարը:

13, 20 - «եթե Տերը չկարճեր այդ օրերը». Որոշ ձեռագրեր ավելացնում են. «Իր ընտրյալների համար» խոսքերը, և «Տեր»ը փոխարինում են «Աստված» անվամբ: Գրաբարը ևս. «եթէ ոչ էր կարճեալ Աստուծոյ զաւուրսն զայնոսիկ՝ վասն ընտրելոց իւրոց»։

Կայքին օգնելու համար կարող եք դիտել / ունկնդրել այս տեսանյութը։

Շնորհակալություն կանխավ։