15-19. Վաճառականների վտարումը Տաճարից

11, 15-19 - Այս հատվածի որոշ մանրամասնությունների համար՝ տե՛ս Մտթ 21, 12-17⁺:

 

11, 15-17 - Հիսուսի արարքն ուղղակի հետևանքն է այն ամենի, որ Նա տեսել էր Տաճարում նախորդ օրը (11): Առևտրականների վտարումը և այդ առիթով Հիսուսի կողմից արտասանված խոսքերը միանշանակ կերպով ցույց են տալիս, որ Նա բացարձակապես դեմ չէ ո՛չ Տաճարին, ո՛չ էլ այդտեղ կատարվող ծիսական պաշտամունքին, այլ՝ ընդհակառակը, չարաշահումներից մաքրագործելով՝ կամենում է վերադարձնել Տաճարն ու ծիսական պաշտամունքը իրենց սկզբնական անաղարտությանը: Վավերական ուսուցում՝ բոլոր սերունդների համար:

 

11, 16 - Հավանաբար ակնարկ է կատարվում այն փաստին, որ Տաճարի «Հեթանոսների» կոչվող սրահը սովորաբար գործածվում էր որպես կարճ ճանապարհ՝ քաղաքից դեպի Ձիթենյաց լեռ, այդպիսով աղմկալի իրարանցում և շուկայական խառնաշփոթ առաջացնելով մարդկանց անցուդարձի ու ապրանքների տեղափոխման պատճառով:

 

11, 17 - Մատթեոսից (21, 13) ու Ղուկասից (19, 46) տարբերվելով, Մարկոսն ամբողջացնում է Ես 56, 7 տողից կատարված մեջբերումը՝ ավելացնելով «բոլոր ժողովուրդների համար» խոսքերը: Այդպիսով ընդգծում է Հիսուսի կամքը՝ Աստծուն մոտեցնելու նաև հեթանոսներին:

 

11, 18 - Ընդգծվում է տարբերությունը քահանայապետների ու օրենսգետների և պարզ ժողովրդի դիրքորոշումների միջև: Իշխանությունն ու ինքնագոհ ինքնահավանությունը կուրացրել էին Իսրայելի կրոնական իշխանավորներին: Մշտատև ուսուցում՝ բոլոր ժամանակների Եկեղեցու համար: