38-41. Հիսուսի անվան գործածումը
-
01
-
-
02
-
-
03
-
-
04
-
-
05
-
-
06
-
-
07
-
-
08
-
-
09
-
-
10
-
-
11
-
-
12
-
-
13
-
-
14
-
-
15
-
-
16
-
-
17
-
9, 38-41 - Հիսուսի անշահախնդիր դիրքորոշումը կարող ենք համեմատության մեջ դնել Մովսեսի կյանքի գեղեցկագույն դրվագներից մեկի հետ. «Մինչ այդ երկու մարդիկ, մեկի անունը Էլդադ, մյուսինը՝ Մեդադ, մնացել էին բանակատեղիում, և Հոգին հանգչեց նրանց վրա: Նրանք յոթանասուն ծերերից էին, բայց դուրս չէին ելել՝ խորան գնալու համար. և մարգարեանում էին բանակատեղիում: Մի պատանի վազեց՝ այդ մասին տեղեկացնելու Մովսեսին, և ասաց. ''Էլդադն ու Մեդադը մարգարեանում են բանակատեղիում'': Այդ ժամանակ Նունի որդի Հեսուն՝ իր մանկությունից ի վեր Մովսեսի պաշտոնյան, սկսեց ասել. ''Տե՜ր իմ Մովսես, արգելի՛ր նրանց մարգարեություն անել'': Բայց Մովսեսը նրան պատասխանեց. ''Իմ համա՞ր ես նախանձախնդիր: Երանի՜ թե բոլորը մարգարեներ լինեին Տիրոջ ժողովրդի մեջ, և երանի՜ թե Տերը նրանց վրա հեղեր Իր Հոգին''» (Թց 11, 26-29): Մովսեսի վառ իղձը լիուլի իրականություն դարձավ Հոգեգալստյան օրը (հմմտ. Գրծ 2, 1-41):