Հավատքն ապականողները: Նրանց վախճանը
ԺԶ. – 1. Մի՛ խաբվեք, եղբայրներ: Ովքեր ապականում են ընտանիքը, «չեն ժառանգելու Աստծո արքայությունը»[1]:
2. Եթե նրանք, ովքեր այս կերպ վարվեցին, բնազդին հետևելով, մահվան արժանացան[2], որքա՜ն ևս առավել մահվան արժանի կլինի նա, ով վատթար ուսմունքով ապականում է Աստծո հանդեպ հավատքը, որի համար Հիսուս Քրիստոսը խաչվեց: Այդպիսին, կեղտով ու աղտոտությամբ պատվելով, կնետվի «անշեջ կրակի մեջ»[3], ինչպես նաև նրան լսողը:
ԺԷ. – 1. Պատճառը, որի համար Տերն Իր գլխի վրա ընդունեց թանկարժեք յուղը, այն էր, որ Իր Եկեղեցու վրա հեղեր անապականությունը[4]: Հետևաբար, թույլ մի՛ տվեք, որ ձեզ օծեն զազրահոտ ուսմունքով, որն այս աշխարհի իշխանից[5] է ծագում, որպեսզի ձեզ չստրկացնի և չհեռացնի ձեզ խոստացված կյանքից:
2. Բայց ինչո՞ւ, ստանալով հանդերձ Աստծո գիտությունը, որ Հիսուս Քրիստոսն է, բոլորս չենք իմաստնանում: Ինչո՞ւ ենք շարունակում խենթորեն վազել դեպի կործանում, չճանաչելով ու չընդունելով պարգևը, որ Տերն իրոք առաքել է մեզ:
