3) Պատահական էակներն իրենք իրենց մեջ չունեն իրենց գոյության պատճառը
- 01
- 02
- 03
- 04
- 05
-
06
-
-
07
-
- 1) Նախագիտելիք
- 2) Երկրի վրա պատահական էակներ կան
- 3) Պատահական էակներն իրենք իրենց մեջ չունեն իրենց գոյության պատճառը
- 4) Պատահական էակների գոյության պատճառը հարկավոր է փնտրել որևէ անհրաժեշտ էակի մեջ, որն ինքն իր մեջ կունենա իր գոյության պատճառը: Այդ անհրաժեշտ էակն Աստված է
- 5) Մի հարց
- 6) Հավելված. – ՄԱՐԴԿԱՅԻՆ ՀՈԳՈՒ ԾԱԳՈՒՄԸ
-
- 1) Նախագիտելիք
- 2) Տիեզերքում զմայլելի կարգուկանոն կա, որ մի նպատակի է ձգտում
- 2.1) Կարգուկանոնը նյութական աշխարհում
- 2.2) Նպատակային կարգուկանոնը բուսական աշխարհում
- 2.3) Նպատակային կարգուկանոնը կենդանական աշխարհում
- 2.4) Նպատակային կարգուկանոնը մեր հինգ զգայարաններում և մարմնի տարբեր օրգաններում
- 3) Այս կարգուկանոնը ենթադրում է բարձրագույն իմացականությամբ օժտված Հեղինակի գոյությունը
- 4) Այդ Հեղինակն Աստված է
-
08
- 09
- 10
Պատահական էակները կարող են լինել ու չլինել: Նրանք անտարբեր են լինելուն կամ չլինելուն: Քանի որ իրենց «լինելը» կամ «գոյությունը» իրենց էութան մաս չի կազմում: Իրենք իրենց էության մեջ չունեն իրենց «լինելու» պատճառը:
Եթե իրենք իրենց մեջ ունենային իրենց «գոյության» պատճառը, իրենք միշտ գոյություն պետք է ունենային, «լինելն» իրենց էության մասը պետք է կազմեր:
Խոսենք օրինակով:
Կենդանու էության մասն է «զգայուն», այսինքն՝ զգացողությամբ օժտված լինելը: Այսինքն, կենդանին պետք է «միշտ» անհրաժեշտորեն զգայուն լինի: Կենդանին չի կարող զգայուն չլինել: Մինչդեռ կենդանու էությանը մաս չի կազմում ճերմակ գույն ունենալը, քանի որ կենդանին կարող է ճերմակ լինել կամ չլինել:
Նմանապես, մարդու էությանն է պատկանում «բանավոր», այսինքն՝ բանականությամբ օժտված լինելը: Բանականությամբ չօժտված մարդ գոյություն չի կարող ունենալ: Բայց, մարդու էությանը չի պատկանում բժիշկ լինելը. մարդը կարող է բժիշկ լինել կամ չլինել: Մարդու համար բժիշկ լինելը պատահական է, իսկ բանականությամբ օժտված լինելը՝ անհրաժեշտ: Կենդանու համար ճերմակ գույն ունենալը պատահական է, իսկ զգայական լինելը՝ անհրաժեշտ:
Այսպիսով, եթե էակների էությանը պատկաներ իրենց «գոյություն»ը, նրանք միշտ գոյություն պետք է ունենային: Բայց քանի որ միշտ գոյություն չունեն, նշանակում է՝ «գոյություն»ը կամ «լինել»ը իրենցից կախված չէ, այլ՝ ուրիշներից:
