Աստծո էությունը ճանաչելու երեք ճանապարհները
- 01
- 02
- 03
- 04
- 05
-
06
-
-
07
-
- 1) Նախագիտելիք
- 2) Երկրի վրա պատահական էակներ կան
- 3) Պատահական էակներն իրենք իրենց մեջ չունեն իրենց գոյության պատճառը
- 4) Պատահական էակների գոյության պատճառը հարկավոր է փնտրել որևէ անհրաժեշտ էակի մեջ, որն ինքն իր մեջ կունենա իր գոյության պատճառը: Այդ անհրաժեշտ էակն Աստված է
- 5) Մի հարց
- 6) Հավելված. – ՄԱՐԴԿԱՅԻՆ ՀՈԳՈՒ ԾԱԳՈՒՄԸ
-
- 1) Նախագիտելիք
- 2) Տիեզերքում զմայլելի կարգուկանոն կա, որ մի նպատակի է ձգտում
- 2.1) Կարգուկանոնը նյութական աշխարհում
- 2.2) Նպատակային կարգուկանոնը բուսական աշխարհում
- 2.3) Նպատակային կարգուկանոնը կենդանական աշխարհում
- 2.4) Նպատակային կարգուկանոնը մեր հինգ զգայարաններում և մարմնի տարբեր օրգաններում
- 3) Այս կարգուկանոնը ենթադրում է բարձրագույն իմացականությամբ օժտված Հեղինակի գոյությունը
- 4) Այդ Հեղինակն Աստված է
-
08
- 09
- 10
Աստծո էությանը հասնելու համար միայն երեք ճանապարհներ են բաց մեր առջև:
1) Առաջինը կոչվում է «Պատճառականության ճանապարհ»: Աստված ամեն էակի գոյության, էության և կատարելությունների պատճառն է: Այսպիսով, բոլոր կատարելությունները պետք է գտնվեն նաև Աստծո մեջ:
2) Երկրորդը կոչվում է «Ժխտման ճանապարհ»:
Էակների կատարելությունները երկու տիպի են: Առաջին տեսակին են պատկանում այն կատարելությունները, որոնք, նյութից անբաժան լինելով, միշտ անկատարություն ունեն իրենց մեջ: Օրինակ՝ շարժումը, փոփոխությունը, տարածականությունը, տեղ զբաղեցնելը, ժամանակին ենթակա լինելը:
Այս տիպի կատարելությունները չեն կարող Աստծո մեջ գոյություն ունենալ, այսպիսով՝ դրանք չպետք է վերագրվեն Աստծուն, այլ՝ հարկավոր է ժխտել և հեռացնել Նրա էությունից:
Այս ճանապարհով գիտենք, որ Աստված աննյութ է և անփոփոխ, ծավալ չունի, տեղ չի զբաղեցնում, ենթակա չէ տարածությանը և ժամանակին, այլ՝ անսահման է և հավիտենական:
3) Երրորդը կոչվում է «Գերազանցության ճանապարհ»:
Էակների կատարելությունների մյուս տիպը նրանք էին, որոնք, թեև իրենց գաղափարի մեջ անկատարություն չեն պարունակում՝ լինելով նյութից անկախ, սակայն արարածների մեջ առկա են չափավոր կերպով:
Աստծո մեջ այս կատարելություններն առկա են անսահման չափով: Օրինակ՝ մարդը բարի է չափավոր կերպով, Աստված՝ բարի է անսահման չափով և գերազանցորեն, Աստված ինքնին Բարությունն է:
Ահա՛ այս երեք ճանապարհներով է, որ պիտի հասնենք Աստծո էության և հատկանիշների մասին թեև անկատար, բայց իրական գաղափար կազմելուն:
Սակայն մի մեծ արգելք կա կանգնած մեր առաջ: Այդ արգելքը «Երևակայությունն» է, որն հաճախ գալիս է խաթարելու Աստծո էության մասին մեր ունեցած ճշգրիտ գաղափարը:
Երևակայությունն ամեն ինչ մեզ պատկերավոր է ցույց տալիս. տարածության ու ժամանակի մեջ է զետեղում անգամ ամենաաննյութ և վերացական գաղափարները:
Հետևաբար, Աստծո աննյութ և անհուն էության մասին խորհելիս խուսափելու ենք մեր երևակայությունը գործածելուց և զգուշանալու ենք պատկերացումներից: Միմիայն մեր միտքը, բանականությունն ենք գործածելու որպես Աստծո մասին բարբառելու միջոց:
Սակայն, մեր մտքի աչքերը չափազանց տկար են՝ դրանք Աստծո արևաշող դեմքին ուղղակի սևեռելու համար: Աստծուց ճառագայթող շողեր կան ամենուր: Ահա՛ այս շողերի միջոցով է, որ պետք է կարողանանք անկատար գաղափար ունենալ աստվածային Արեգակի կատարելությունների մասին:
