ԳԼՈՒԽ Թ. – ՅՈԹԵՐՈՐԴ ԱՊԱՑՈՒՅՑ. ԱՆՀՈՒՆ ԵՐՋԱՆԿՈՒԹՅԱՆ ՓԱՓԱԳԻՑ
- 01
- 02
- 03
- 04
- 05
-
06
-
-
07
-
- 1) Նախագիտելիք
- 2) Երկրի վրա պատահական էակներ կան
- 3) Պատահական էակներն իրենք իրենց մեջ չունեն իրենց գոյության պատճառը
- 4) Պատահական էակների գոյության պատճառը հարկավոր է փնտրել որևէ անհրաժեշտ էակի մեջ, որն ինքն իր մեջ կունենա իր գոյության պատճառը: Այդ անհրաժեշտ էակն Աստված է
- 5) Մի հարց
- 6) Հավելված. – ՄԱՐԴԿԱՅԻՆ ՀՈԳՈՒ ԾԱԳՈՒՄԸ
-
- 1) Նախագիտելիք
- 2) Տիեզերքում զմայլելի կարգուկանոն կա, որ մի նպատակի է ձգտում
- 2.1) Կարգուկանոնը նյութական աշխարհում
- 2.2) Նպատակային կարգուկանոնը բուսական աշխարհում
- 2.3) Նպատակային կարգուկանոնը կենդանական աշխարհում
- 2.4) Նպատակային կարգուկանոնը մեր հինգ զգայարաններում և մարմնի տարբեր օրգաններում
- 3) Այս կարգուկանոնը ենթադրում է բարձրագույն իմացականությամբ օժտված Հեղինակի գոյությունը
- 4) Այդ Հեղինակն Աստված է
-
08
- 09
- 10
«Հայացքս Քեզ եմ ուղղում, ո՜վ կենդանի ջրի Աղբյուր, [...]
ինչո՞ւ եմ սրբության ծարավում, երբ Դու ես իմ սրբությունը,
կամ ինչո՞ւ եմ փափաքում մաքրության,
երբ Դու ես իմ մաքրությունը»[1]:
Սբ. Ներսես Լամբրոնացի
1) Մարդու բնության մեջ անհուն երջանկության փափագ կա:
2) Այս բնական փափագը չի կարող խաբուսիկ, կեղծ լինել, այլ՝ պետք է իրեն հագեցնող առարկա ունենա:
3) Միայն Աստված կարող է այդ փափագի առարկան լինել և հագեցնել այն:
Պարզեցինք արդեն, որ մարդկային միտքը սահմանավոր և պատահական էակներից բարձրանում է Անհուն Էակին, որն աղբյուրն է բոլոր էակների ու ճշմարտությունների:
Մարդկային կամքը հետևում է մտքին և, տիեզերքում գտնվող սահմանափակ ու ժամանակավոր բարիքներից գոհացում չգտնելով, Անհուն Բարիք է փափագում, որ աղբյուրն է բոլոր բարիքների:
Կամքի այս փափագն առ Գերագույն Բարիքն ու Երջանկությունը մեզ Աստծո գոյության մի նոր ապացույց է տալիս:
[1] ՍԲ. ՆԵՐՍԷՍ ԼԱՄԲՐՈՆԱՑԻ, Մեկնութիւն Սաղմոսաց (անտիպ), տե՛ս Բուրվառ աղօթից, Վենետիկ - Սբ. Ղազար 1955, էջ 84.
