Մեկ ա՛յլ առարկություն
- 01
- 02
-
03
-
- Մարկոսը Հիսուսին տեսե՞լ է, թե՞ ո՛չ
- Երկրորդ Ավետարանը Առաջին և Երկրորդ դարերում տարածում ունեցող գիրք է եղել
- Երկրորդ Ավետարանի հեղինակը Մարկոսն է
- Ներքին փաստեր
- Երկրորդ Ավետարանը գրվել է հեթանոսությունից դարձի եկած քրիստոնյաների համար
- Երկրորդ Ավետարանի նպատակը
- Ե՞րբ է գրվել երկրորդ Ավետարանը
- Որտե՞ղ է գրվել երկրորդ Ավետարանը
- Մարկոսի Ավետարանի լեզուն և ոճը
-
- ա) «Բանավոր ավանդության» վարկած
- բ) Համատես Ավետարանների փոխադարձ կախումնավորության վարկած
- բ.1) Մարկոսն անկախ է Մատթեոսից և Ղուկասից
- բ.2) Մատթեոսն ու Ղուկասը փոխադարձաբար անկախ են
- բ.3) Մարկոսն ու Ղուկասը
- բ.3.1) Բացթողումները
- բ.3.2) Հավելումներ և հպումներ
- բ.3.3) Տեղափոխություններ
- բ.3.4) Կրկնակ նյութերի փաստը
- բ.4) Առարկություն Մարկոսից Ղուկասի ուղղակի կախումնավորության դեմ
- բ.5) Մատթեոսը և Մարկոսը
- բ.6) Եզրակացություն
- գ) Ավետարանների աղբյուրները
- դ) Եզրակացություն
-
- Չորրորդ Ավետարանը հայտնի է եղել Երկրորդ դարի առաջին կեսին
- Չորրորդ Ավետարանի հեղինակը Հովհաննես Առաքյալն է
- Տարակույսներ
- Ա՛յլ առարկություններ
- Լռության առարկությունը
- Մեկ ա՛յլ առարկություն
- Ներքին փաստեր
- Չորրորդ Ավետարանի հեղինակը հրեա է
- Չորրորդ Ավետարանիչն ականատես վկա է
- Չորրորդ Ավետարանի ամբողջականության հարցը
- Չորրորդ Ավետարանի նյութերի հաջորդականության մասին
- Առերևույթ հակասություններ
- Հովհաննես Ավետարանիչը և մյուս երեք Ավետարանները
- Միջավայրի ազդեցությունը չորրորդ Ավետարանի վրա
- Չորրորդ Ավետարանի լեզուն և ոճը
- Որտե՞ղ և ե՞րբ է գրվել չորրորդ Ավետարանը
- Եզրակացություն
-
04
-
05
-
Հիսուսը Հովհաննեսին և նրա եղբորը՝ Հակոբոսին ասել էր. «Բաժակը, որ ես պիտի խմեմ, դուք էլ պիտի խմեք»[1]։
Հիսուսի վերոհիշյալ խոսքը մեկնաբանելով՝ ոմանք ասացին, թե Հովհաննես Ավետարանիչը ևս իր եղբոր՝ Հակոբի հետ մարտիրոսացել է 43-44 թվականներին Հերովդես արքայի հրամանով և կամ 64-70 թվականներին քրիստոնյաների դեմ եղած հալածանքների ժամանակ։
Սույն վարկածի պաշտպան պատմագետներն իրենց ասածը հաստատելու համար հիմնվում են Փիլիպպոս Սիդացու 430-ականներին գրված «Քրիստոնեական Պատմություն» պատմագրքի և Իններորդ դարում ապրած Գևորգ Վանական անունով բյուզանդացի մի կրոնավորի Ժամանակագրության վրա։
Արդարև, Փիլիպպոս Սիդացու մեզ հատվածաբար հասած գրություններում, Պապիասի կողմից բերված մի վկայության համաձայն՝ Հովհաննես Առաքյալը նահատակվել է իր եղբոր՝ Հակոբոսի նման։
Գևորգ Վանականն էլ հավանաբար Պապիասի վկայությունը Փիլիպպոս Սիդացուց է քաղել։
Պատասխան
Հիսուսի վերոհիշյալ մարգարեական խոսքերից չի կարելի եզրակացնել, որ այդ «բաժակն» անպայման մարտիրոսական մահ է նշանակում։
Հետո պետք չէ շատ կարևորություն ընծայել Փիլիպպոս Սիդացուն, ով, Սոկրատ պատմիչի համաձայն, աննշան պատմաբան է։ Իր գրությունը բավական ուշ շրջանի է և չի հիմնվում ոչ մի հին վկայության վրա, այլ ընդհակառակը՝ հակասում է հին վկայություններին։ Նրա միակ մտահոգությունը թերևս եղել է այն, որ իր ընթերցողին ցույց տա, որ Հիսուսի խոսքը՝ «բաժակի» վերաբերյալ, իսկապես իրականացել է։ Բայց դա Հիսուսի խոսքի ծուռ մեկնաբանություն է։
Ինչ վերաբերվում է Գևորգ Վանականին, ապա նրանից մեզ հասած շուրջ երեսուն ձեռագրերից միայն մեկում է Պապիասի վերոհիշյալ վկայությունը հանդիպում, որն էլ, կրկնենք, ամենայն հավանականությամբ՝ ընդօրինակություն է Փիլիպպոս Սիդացու գրությունից։
Փիլիպպոս Սիդացուց և Գևորգ Վանականից ավելի վաղ և վստահելի պատմագիրները, օրինակ՝ Իրենեուսը և հատկապես Եվսեբիոսը, ովքեր ավելի ծանոթ էին Պապիասի գործերին, Հովհաննես Առաքյալի նահատակության մասին որևէ վկայություն չեն հիշատակում, այլ ընդհակառակը՝ Եվսեբիոս Կեսարացին հաստատում է, որ Հովհաննես Առաքյալն ապրել է Եփեսոսում և այդ քաղաքում էլ մահացել է բնական մահով՝ խոր ծերության մեջ։