Թելմո Պևանին, Քարլա Քասթելլաչչին և ուժեղների իրավունքը

^[1] Իտալիայի Հանրապետությունում հավաքագրվող պետական հարկերի 8 առ 1000ը հատկացվում է կրոնական կազմակերպություններին:

^[2] Խոսքը վերաբերվում է Իտալիայի Հանրապետության 40/2004 օրենքին, որով կանոնակարգվում և սահմանափակվում են արհեստական բեղմնավորման մեթոդները:

^[3] T. Pievani - C. Castellacci, Sante ragioni. Dal nascere al morire: la mano della Chiesa sulla nostra vita, Chiarelettere, Milano 2007, pp. 141-143.

^[4] T. Pievani, Creazione senza Dio, Einaudi, Torino 2006, p. 110.

^[5] «Le scienze» («Գիտություններ») ամսագրի 2004թ. Սեպտեմբերի համարից: Արհեստական բեղմնավորման տեխնիկաների վտանգավորության մասին գիտական գրականությունից հնարավոր հազարավոր օրինակներից միայն մեկն այստեղ հիշելու համար, մեջբերենք «Le scienze» ամսագրի կողմից 2005 թվականին հրատարակված «Կլոններ» ներդիրը, որի 125-րդ էջում կարդում ենք. «Արհեստական բեղմնավորման պրակտիկայի չկայացած կանոնակարգման հետևանքն այն է, որ հարկավոր եղան գրեթե 25 տարիներ, որպեսզի ճանաչվեր, որ արհեստական բեղմնավորմամբ ծնված երեխաներն իսկապես ենթակա են ծանր վտանգների: Ութսունական և Իննսունական թվականներին կարծում էին, թե արհեստական բեղմնավորումը ոչ մի հետևանք չի ունենում ծնունդների արդյունքների վրա, բացառությամբ այն խնդիրների, որոնք առընչվում էին երկվորյակների ծնունդին: [...] Երբ որոշ գիտնականներ բարձրաձայնեցին արհեստական բեղմնավորման վերաբերյալ իրենց կասկածները, – ընդգծելով, որ բժշկական տվյալների համաձայն արհեստական բեղմնավորմամբ ''արտադրվող'' երեխաների մոտ կրկնապատկվում է ակամա աբորտների թիվը, եռապատկվում է ծնունդից առաջ կամ ծնունդից անմիջապես հետո մահացող երեխաների թիվը, և հնգապատկվում է էկտոպիկ հղիությունների քանակը, – շատերը պատասխանեցին, թե այդ խնդիրներն ուղղակի կապ չունեն մեթոդի հետ, այլ առընչվում են բազմապատիկ հղիություններին: 2002 թվականին, սակայն, արհեստական բեղմնավորման մութ կողմերը դարձան անհերքելի»: Նույն 2002 թվականին, իր «Արհեստական բեղմնավորումը» գրքում, հայտնի մասնագետ Կարլո Ֆլամինյին, – որն, ի միջի այլոց, աթեիստ է, ուստի այս հարցում իր կարծիքը չի կարող կողմնակալության կասկածի ենթարկվել, – գրում է. «Արհեստական բեղմնավորմամբ սկիզբ առնող հղիությունները, բացի այն, որ առավել հաճախակիորեն բազմապատիկ են, բնութագրվում են նաև թերզարգացած ծնունդների, թերաճ ծնվող երեխաների և արհեստական ծննդաբերությունների մեծագույն քանակով: Արդեն ասել եմ, որ բազմապատիկ հղիություններն ինքնըստինքյան արդեն պատոլոգիաների մեծ վտանգ են ներկայացնում և՛ մոր, և՛ զավակի համար» (էջ 72):

Գրքի նույն և հաջորդ էջում կարդում ենք. «Արհեստական բեղմնավորման տեխնիկաներով ստացված հղիությունների գրեթե 25%-ն ավարտվում է թերզարգացած վիճակում, [...] հետևաբար, այդ մեթոդով ծնված երեխաների 25%-ը բժշկական ինտենսիվ միջամտության կարիքն ունեն: [Բնական բեղմնավորմամբ ծնվող երեխաների թվի համեմատ] արդեն շատ բարձր այս թվին հարկավոր է ավելացնել նաև չափազանց փոքր քաշով ծնվող երեխաների թիվը: [...] Հատկապես քաշի այս խնդիրների պատճառով է, որ այս երեխաների մոտ մահվան դեպքերը հետծննդյան շրջանում հասնում են 20%-ի, որը կրկնակին է՝ բնականորեն ծնված երեխաների թվի համեմատ: Արհեստական բեղմնավորմամբ սկիզբ առած հղիությունների ժամանակ հաճախակի են նաև մանկաբարձական բարդությունները և ծնունդների գրեթե 50%-ը կատարվում է կեսարյան կտրվածքի միջոցով: 74-րդ էջում, ի վերջո, հաստատում է. «Հետևաբար կարելի է ասել, որ արդարացի են սաղմային մալֆորմացիաների աճի վերաբերյալ վախերը», իսկ 54-րդ էջում. «Մնում է կասկածը, որ մեծապես հավանական են ավելի ուշ ի հայտ եկող անոմալիաները, – խոսքը նախևառաջ վերաբերվում է դեգեներատիվ բնույթի հիվանդություններին, որոնց թիրախն են հանդիսանում նյարդային համակարգն ու մկանները, – կասկած, որ վերաբերվում է նաև «Fivet»ի մեթոդով ծնվածներին, որոնցից ամենատարեցը դեռ նոր է դարձել 24 տարեկան»: «Lancet» հեղինակավոր ամսագիրը կարծիք է հայտնում, որ «Icsi» տեխնիկայով ծնված երեխաները կարող են տառապել զարգացման ամենատարբեր խանգարումներով («Panorama», 26 Հուլիս 2001). ընդգծում է նաև ուղեղային պարալիզների, մտային թերզարգացածության, վարքագծի խախտումների տոկոսային բարձր թվաքանակը «Fiv» տեխնիկայով ծնվածների մոտ (B. Stromberg et al., Neurological sequelae in children born after in-vitro fertilisation: a population-based study, «Lancet» 2002; 359:461-5): Եվս մի օրինակ. Բալթիմորի «Ջոն Հոպկինս» Բժշկագիտական Համալսարանից Էմիլի Նայմիթցը և Ուաշինգթընի «Սենթ Լուիս» Բժշկագիտական Համալսարանից Մայքլ Դը-Բոնը ուսումնասիրել են մի արխիվ, որտեղ հավաքված էին «Բեկքուիթի և Ուայդեմաննի սինդրոմ»ով տառապող հիվանդների կլինիկական տվյալները. մի հիվանդություն, որին որպես պատճառ է հանդիսանում տարբեր հյուսվածքների գերմեծացումը, որին գրեթե միշտ ընկերանում են խլությունը, մտային թեթևակի թերզարգացածությունը և ուռուցքներ զարգացնելու հակումը: Ուսումնասիրության արդյունքները ցույց են տվել, որ այս սինդրոմը վեց անգամ ավելի հավանական է «Fiv» տեխնիկայով ծնված երեխաների մոտ (տվյալները վերցված են www.italiasalute.it կայքից): Օրինակները հնարավոր է դեռ շա՜տ երկար շարունակել: Վերջում ևս մեկ օրինակ եզրափակելու համար. «Fertility & Sterility» («Պտղաբերություն և Անպտղություն») գիտական ամսագիրն իր 2007 թվականի Նոյեմբերի համարում իր ընթերցողների գիտությանն էր ներկայացնում փաստը, որ «Icsi» տեխնիկայով ծնված երեխաների խելացիության մակարդակը զգալիորեն ավելի ցածր է, քան բնական բեղմնավորմամբ ծնված երեխաներինը, ինչպես ցույց են տալիս Լայդենի Համալսարանի կողմից կազմակերպված մի ուսումնասիրության արդյունքները: Ինչպես նաև հայտնի է, որ «Icsi» տեխնիկայով ծնված երեխաները ենթակա են բնածին ամլության վտանգին: 2004 թվականից հետո վերջապես անհերքելի են դարձել նաև հոգեբանական վտանգները, բիոէթիկական խնդիրները, ձվարանների գերգրգռումի հետ կապված վտանգները, ամենատարբեր մալֆորմացիաների և քրոմոսոմային խաթարումների ավելացման վտանգները: