Աստվածային գաղտնիքները հայտնելու դժվարությունը
-
01
-
-
02
-
- 1886 թվականի Սուրբ Ծննդյան շնորհը
- Հոգիներ փրկելու եռանդն ու առաջին արդյունքը
- Հրապուրվելը պատմությամբ ու գիտություններով – Բարեպաշտ ընթերցումները
- Մտերմությունը Սելինի հետ – 15 տարեկանում Կարմեղոս մտնելու փափագը
- Հոր համաձայնությունը
- Խոչընդոտներ Գերեն մորեղբոր և վանքի խոստովանահոր կողմից
- Ապարդյուն փորձը Բեյեոյի Եպիսկոպոսի մոտ
-
- Ուխտագնացությունը Հռոմ՝ հոր և Սելինի հետ – Փարիզի «Հաղթանակների Տիրամոր» եկեղեցին
- Շվեյցարիան
- Միլանում, Վենետիկում, Պադովայում, Բոլոնիայում
- Լորեթոյի Սուրբ Տան մոտ
- Ժամանումը Հռոմ
- Այցելությունը Հռոմի Սրբազան Քահանայապետ Լևոն Տասներեքերորդ Պապին
- Դառնություն և վստահություն
- Վերադարձի ճանապարհին. Պոմպեյ, Նապոլի, Ասսիզի, Ջենովա
- Նամակներ Բեյեոյի Եպիսկոպոսին – Սպասման երեք ամիսները
-
03
-
- Մի մխիթարիչ երազ
- Վիթխարի և ընդդիմադիր փափագներ
- Եկեղեցում իր անձնական կոչման բացահայտումը. այդ կոչումը Սերն է – Այն իր մեջ բովանդակում է մյուս բոլոր կոչումները և հավերժական է
- Կամովին նվիրումը Սիրույն
- Ծաղիկներ սփռել երգելով
- Պաշտելի Արծվին վստահությամբ սպասող տկար թռչնակի նման
- Աղաչանք «փոքրիկ» հոգիների համար
-
04
-
- Ձոն
- Մայր Մարիամ Գոնձակայից ստացած խստակրոն դաստիարակությունը
- Աստվածային վերելակը
- Առաքելությունը նորընծաների մոտ
- Փեսայի գալստյան ավետումը
- Հավատքի փորձությունը
- Անտարբերությունը կարճ կամ երկար, սիրելի քույրերից հեռու կամ նրանց մոտ անցկացված կյանքի նկատմամբ
- Ապահովություն և խաղաղություն հնազանդության մեջ
- Թե ինչի՛ մեջ է կայանում իրական կատարյալ Սերը
- Հաղթական մարտավարության օրինակներ
- Հարկավոր է գործերով փաստել Սերը
-
- Հոգու աղքատությունը
- Սերը զոհողություններով է սնվում
- Հոգիներ առաջնորդելու դժվարին գործը
- Աղոթքի ուժը
- Նվաստացման կենսատու հացը
- Չդատել
- Քույր Սեն Պիեռը
- Երկու փոքրիկ պայքար
- Երկու քահանա և առաքյալ «եղբայրներ»ը
- «Ձգի՜ր ինձ, ընթանա՜նք ... » – Վերջին երեկոյի աղոթքը
- Բացատրություններ «Ձգի՜ր ինձ» և «Սիրեցյալի անուշահոտ բուրմունք» խոսքերի վերաբերյալ
-
-
05
-
- 06
-
07
-
Հ.Մ.Հ.Թ.
Սեպտեմբեր 1896թ.
Հիսուս ✝
240. Քույր իմ թանկագին, ինձնից հիշատակ խնդրեցիք հոգևոր կրթությանս շուրջ[1]. կրթություն, որ թերևս վերջինն է լինելու[2]: Եվ քանի որ մեր Մայրն[3] արտոնեց այն, իմ համար մեծ ուրախություն է նաև այս կերպ Ձեր հետ հաղորդակցվելը. Ձեր, որ ինձ քույր եք կրկնակի անգամ. Ձեր, որ փոխ տվեցիք ինձ Ձեր ձայնը, իմ անունից խոստանալով, որ կամենում էի ծառայել միմիայն Հիսուսին, երբ ես ինքս դեռ չէի կարող խոսել: Կնքամայր իմ շա՜տ սիրելի, այս երեկոյան Ձեր հետ խոսում է այն մանուկը, որին նվիրեցիք Տիրոջը, և որը սիրում է Ձեզ, ինչպես փոքրիկն է սիրում իր մորը: Միայն Երկնքում կիմանաք չափն այն երախտագիտության, որ հորդում է իմ այս շնորհակալ սրտից:
Քույր իմ թանկագին, կամեցաք ունկնդրել այն գաղտնիքները, որ Հիսուսը հայտնում է իր փոքրիկ դստերը: Այդ գաղտնիքները Նա հաղորդում է նաև Ձեզ, գիտե՛մ, որովհետև Դուք էիք, որ սովորեցրեցիք ինձ ընկալել աստվածային ուսուցումները: Կաշխատեմ մի քանի բառ թոթովել, զգալով հանդերձ, թե քանի՜ցս անհնարին է մարդկային խոսքի համար արտաբերելն այն, ինչը որ սիրտը հազիվ է կարողանում զգալ և տեսնել մտքի աչքերով:
[1] Այդ կրթությունը Թերեզան կատարել էր 1896ի Սեպտեմբերի սկզբներին և դրա ընթացքում բազում խորհուրդներ էր ըմբռնել իր կոչման շուրջ, այն աստիճան, որ Քույր Մարիան Սեպտեմբերի 13ին նրան խնդրել էր թղթին հանձնել դրանք, ինչը Թերեզան կատարել էր Սեպտեմբերի 13ից մինչև 16ն ընկած օրերի ընթացքում:
[2] 1896ի Ավագ Ուրբաթ օրը Թերեզան ունեցել էր իր առաջին արյունաթքումը:
[3] Մայր Մարիամ Գոնձական, որ մեծավորուհի էր վերընտրվել 1896ի Մարտի 21ին:
