dio – դի՛օ

ածական

Աստվածային, լուսավոր։ – Գործածվում է բանաստեղծական խոսքի մեջ. nella luce più dia (Dante) – ամենաաստվածային [ամենալուսավոր] լույսի մեջ (Դանթե); la dia bellezza nel sereno viso (Carducci) – լուսավոր [աստվածային] գեղեցկությունը անդորր երեսի վրա (Քառդուչչի)։