Սաղմոս 23 [22] - Իմ հովիվը
-
01
-
- 02
- 03
- 04
- 05
- 06
- 07
- 08
- 09
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
-
19
-
-
20
-
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
-
37
-
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
-
78
-
-
79
-
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
-
90
-
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
-
117
-
- 118
- 119
-
120
-
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
-
148
-
- 149
- 150
- 151
Լավ խնամված մի գառնուկ, մեծ ուշադրությամբ պատված մի հյուր. ամենօրյա կյանքի այս երկու իրողությունները սաղմոսերգուին ընծայում են երկու պերճախոս պատկերներ՝ երգելու համար Տիրոջ հետ լինելու բերկրանքը: Աստծուն հովվի պատկերով ներկայացնելը զուգահեռներ է գտնում մարգարեական գրություններում (Ես 40, 11; Եզ 34, 11-16), և դառնալու էր ամենահայտնի խորհրդապատկերը, որով Հիսուսն Ինքը խոսելու էր Իր մասին (Հվհ 10, 1-29), այն աստիճան, որ Նոր Կտակարանի ներշնչված հեղինակները ևս սիրով տալիս են Նրան այս տիտղոսը (Եբր 13, 20; 1Պտ 2, 25; Հյտ 7, 17): Ջուրը, ձեթը և գինու գավաթը, որոնց մասին խոսում է սաղմոսը, մտածել են տալիս քրիստոնեական սկզբնավորման Խորհուրդներին. Մկրտությանը, Դրոշմին և Ամենասուրբ Հաղորդությանը: Առաջին քրիստոնյաների համայնքներում, նոր մկրտվածներն այս սաղմոսն էին երգում, մինչ քայլում էին դեպի եկեղեցին, ուր առաջին անգամ լինելով մասնակցելու էին Սուրբ Պատարագին:
Կցորդ. |
Եվ Գառը լինելու է նրանց հովիվը,
առաջնորդելու է նրանց դեպի կյանքի ջրերի աղբյուրները (հմմտ. Հյտ 7, 17):
|
|
կամ. | Ես եմ բարի հովիվը, ճանաչում եմ իմ ոչխարներին (հմմտ. Հվհ 10, 14): | |
կամ. | Մի՛ վախեցիր, փոքրիկ հոտ, ձեր Հորը հաճելի եղավ ձեզ տալ արքայությունը (Ղկս 12, 32): | |
կամ. |
Հովիվն ընթանում է իր ոչխարների առջևից.
նրանք հետևում են իրեն, որովհետև ճանաչում են իր ձայնը (հմմտ. Հվհ 10, 4):
|
|
կամ. |
Ուրիշ ոչխարներ ևս լսելու են իմ ձայնը.
դառնալու են մեկ հոտ և մեկ հովիվ (հմմտ. Հվհ 10, 16):
|
|
կամ. | Խաղաղության Աստվածը ննջեցյալների միջից վերադարձրեց ոչխարների մեծ հովվին (Եբր 13, 20): | |
կամ. |
Նման էիք մոլորված ոչխարների,
բայց այժմ վերադարձել եք ձեր կյանքերի հովվին (հմմտ. 1Պտ 2, 25):
|
|
կամ. | Երբ կհայտնվի հովիվների հովիվը, կստանաք փառքի պսակը (հմմտ. 1Պտ 5, 4): |
1Սաղմոս: Դավթի:
Տերն է իմ հովիվը,
ինձ ոչինչ չի պակասում.
2դալար խոտի արոտավայրերում
հանգստացնում է ինձ:
Դեպի խաղաղ աղբյուրներն է առաջնորդում ինձ,
3սթափեցնում է կյանքս.
առաջնորդում է ինձ արդարության արահետներում
Իր Անվան սիրո համար:
4Եթե նույնիսկ գնամ մահվան խավար հովիտը,
ոչ մի չարիքից չեմ վախենում.
Քո ցուպն ու գավազանը մխիթարում են ինձ
և Դու իմ հետ ես:
5Իմ առջև սեղան ես պատրաստում,
թշնամիներիս դիմաց.
հոտավետ յուղով օծում ես գլուխս,
բաժակս լցվել է և հորդում է:
6Բարություն և սեր են ընկերակցելու ինձ
կյանքիս բոլոր օրերում.
անվախճան օրեր շարունակ
վերադառնալու եմ Տիրոջ բնակավայրը: