« ՀԱՑԸ ՍՐԲԱԳՈՐԾՎՈՒՄ Է ԱՍՏԾՈ ԲԱՆԻ ՄԻՋԱՄՏՈՒԹՅԱՄԲ ԵՎ ԱՂՈԹՔՈՎ »

 

 

[...] Ո՞րն է, ուրեմն, այդ դարմանը: Ուրիշ ոչ ա՛յլ ինչ, քան միայն՝ փառավոր մարմինը, որն առավել հզոր եղավ, քան մահը, և մեր համար դարձավ կյանքի աղբյուր: Ինչպես, Առաքյալի խոսքերի համաձայն, մի քիչ թթխմոր է խառնվում խմորի ամբողջ զանգվածին, նմանապես Աստծո կողմից անմահության բարձրացված մարմինը, երբ ներածվում է մեր մարմնի մեջ, փոխում է այն և այն ամբողջովին փոխակերպում է իր սեփական գոյացությանը: [...]

Աստծո Բանը, [...] երբ մարմնացավ, Իր մարմինն օժտեց գոյապահպանման միջոցներով, շնորհիվ սովորական և մասնահատուկ գործընթացների: Նրա գոյապահպանումն ապահովում էր [...] հացի օգնությամբ: Հաշվի առնելով նման պայմանները, երբ տեսնում ենք հացը, որոշակի առումով տեսնում ենք մարդկային մարմինը, քանի որ հացը, մարմնի կողմից յուրացվելով, ինքն իսկ դառնում է մարմինը: Տվյալ դեպքում խոսքը այն մարմնի մասին է, որի մեջ Աստված մարմնացել էր. քանի որ Նա սնվում էր հացով, որոշակի առումով նույնանում էր հացի հետ, – քանի որ կերակուրը, ինչպես արդեն ասացինք, փոխակերպվում է, ձեռքբերելով մարմնի բնությունը: Հիրավի, այդ փառավոր մարմնի վերաբերյալ գիտենք, որ օժտված էր մարդկային բոլոր էակներին բնորոշ հատկություններով. այդ մարմինը նույնպես իր գոյապահպանումն ապահովում էր հացի օգնությամբ: Բայց այդ մարմինը, Բանի ներբնակության պատճառով, մասնակցում էր աստվածային արժանապատվությանը: Հետևաբար, արդարացի հիմքեր ունենք այժմ հավատալու, որ Աստծո Բանի կողմից սրբագործված հացը փոխակերպվում է, դառնալու համար Բանի մարմինը: [...] Փոխակերպումը, որն աստվածային զորության մակարդակին բարձրացրեց այդ մարմնին փոխակերպված հացը, այստեղ տակավին արդյունավորում է համարժեք մի արդյունք: Առաջին դեպքում, Բանի շնորհը սրբագործում էր մարմինը, որը հացից վերցնում էր իր գոյացությունը, և որը, որոշակի առումով, ինքն իսկ հաց էր: Նմանապես այստեղ հացը սրբագործվում է Աստծո Բանի^(*) միջամտությամբ և աղոթքով: [...] Այն անմիջապես փոխակերպվում է Նրա մարմնին, [...] ինչպես ասված է այս խոսքով. «Սա իմ մարմինն է»: [...]

Ահա թե ինչու, շնորհի տնօրինության մեջ, այն պարգևվում է բոլոր հավատացյալներին որպես սերմ. ընդմեջ հացից և գինուց կազմված այս մարմնի՝ խառնվում է նրանց մարմնին, որպեսզի մարդը, շնորհիվ անմահ մարմնի հետ միության, մասնակցի գոյության այն կերպին, որն այլևս չի գտնվում ապականության իշխանության տակ: [...]