Պետրու Մայոր, Եպիսկոպոս (1761-1821). « ԹՈՂ ՓՉԻ ՔՈ ՇՈՒՆՉԸ »
- 01
- 02
- 03
- 04
- 05
- 06
- 07
- 08
- 09
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
Ե՜կ, ո՜վ Տեր, թող փչի Քո Շունչը գարնանային զեփյուռի պես, որի ներգործությամբ ծաղկում է կյանքը և փթթում է սերը, կամ էլ փոթորկի նման, որի ազդեցությամբ ազատվում են հոգու ուժերը և վերարթնանում են քուն մտած կարողությունները:
Թող փչի Քո Շունչը մեր հայացքի վրա, այն ուղղելու համար դեպի ամենահեռավոր ու ամենաընդարձակ հորիզոնները:
Թող փչի Քո Շունչը մեր տխուր երեսների վրա, նրանց վրա վերստին ծաղկեցնելու համար ժպիտը:
Թող փչի Քո Շունչը մեր հոգնած ձեռքերի վրա, նրանց կրկին կորով պարգևելու և զվարթորեն կրկին գործի դնելու համար:
Թող փչի Քո Շունչը արշալույսից սկսած, վեհանձնության սլացքով տանելու համար մեր ամբողջ օրն Իր հետ:
Թող փչի Քո Շունչը, երբ մոտենում է գիշերը, պահպանելու համար մեզ Քո լույսի և Քո եռանդի մեջ:
Թող որ փչի Քո Շունչը և մնա մեր ամբողջ կյանքում, այն վերանորոգելու համար և տալու համար նրան ամենաիրական ու ամենաճշգրիտ չափանիշները:
Ամեն:
