13-14. Ղևիի կոչումը

2, 13 - «գնաց». Բառացի՝ դուրս ելավ: ꟷ

- «ծովեզերք». Խոսքը Գալիլեայի ծովի, այսինքն՝ Գեննեսարեթի լճի մասին է:

 

2, 14 - «Ալֆեոսի որդի Ղևիին». Տե՛ս Մտթ 9, 9⁺: ꟷ

- «մաքսատանը». Հարկահավաքների սեղան-կրպակները սովորաբար տեղակայվում էին այնպիսի կետերում, որտեղից մարդիկ հարկադրված էին անցնել (այստեղից էլ « ... մինչ Նա անցնում էր, տեսավ ... » նշումը): Հրեա մաքսավորները հավաքում էին անուղղակի հարկերն ու տուրքերը, օրինակ՝ ապրանքների շրջանառության հետ կապված մաքսերը, քանի որ ուղղակի հարկերը հավաքվում էին կայսերական պաշտոնյաների կողմից: Իրենց իրավասության տարածքում մաքսահավաքություն կատարելու իրավունքի համար մաքսավորները տարեկան սահմանված գումար էին վճարում կայսրությանը, իսկ գումարները, որ կարողանում էին գանձել ավելի, կազմում էին իրենց շահը: Քանի որ չափազանց շատ էին սույն պաշտոնի կիրառման հետ կապված չարաշահումները (հմմտ. Ղկս 3, 14), մաքսավորները հրեաների կողմից նկատվում էին որպես ծայր աստիճան մեղավոր անձնավորություններ, և հետևաբար՝ նրանք հեռացվում էին հրեական հասարակությունից և իրենց իսկ ազգականներից ու ընտանիքներից: Մի մաքսավորի կանչելով և նրան Իր աշակերտների խմբի մեջ ներառելով՝ Հիսուսը խզում է հրեական կարծրատիպերից ևս մեկը: Տե՛ս նաև Մտթ 5, 46⁺ և 9, 11⁺: