Ամեն ինչից վեր՝ սերը
-
01
-
-
02
-
-
03
-
-
04
-
-
05
-
25. Այս ներկայացումը եզրափակելու համար տեղին է հիշել «Catechismus Romanus» - «Հռոմեական Կրոնուսույց» գրքի հովվական հետևյալ սկզբունքը.
«Իրականում սա է ամենավսեմ ճանապարհը, որ մատնանշվում է Առաքյալի կողմից, երբ վարդապետության և քրիստոնեական ուսուցման ողջ էությունը կողմնորոշում է դեպի սերը, որն երբեք վախճան չի ունենալու։ Արդարև, թե՛ հավատքի ճշմարտությունների, թե՛ հույսի պատճառների, թե՛ բարոյական գործունեության պարտականությունների ներկայացման մեջ, միշտ և ամեն ինչի մեջ պետք է ընդգծվի մեր Տիրոջ սերը, այնպես՝ որ յուրաքանչյուր ոք հասկանա, որ քրիստոնեական կատարյալ առաքինության ամեն գործ բխում է միմիայն սիրուց, այնպես՝ ինչպես որ, մյուս կողմից, սիրո մեջ է գտնում իր վերջին նպատակակետը»[1]:
[1] Catechismus Romanus, Praefatio 10: ed. P. Rodriguez (Città del Vaticano-Pamplona 1989) p. 10.