Գլուխ Բ. - Հոդված 2. / ա) Առաքելական Ավանդությունը
-
01
-
-
02
-
-
03
-
-
04
-
-
05
-
75. «Քրիստոս Տերը, որի մեջ իր ամբողջացումն է գտնում բարձրյալ Աստծո հայտնությունը, պատվիրեց Առաքյալներին – նրանց հաղորդելով աստվածային պարգևները – բոլորին քարոզել Ավետարանը, որը նախապես մարգարեների միջոցով խոստացված լինելով՝ Ինքը գործադրել ու քարոզել էր Իր խոսքով, որպես փրկարար բոլոր ճշմարտությունների և բարոյական բոլոր օրենքների աղբյուր»[1]:
ԱՌԱՔԵԼԱԿԱՆ ՔԱՐՈԶՉՈՒԹՅՈՒՆԸ ...
76. Ավետարանի ավանդումը, Տիրոջ պատվերի համաձայն, կատարվել է երկու եղանակով.
– բանավոր, «Առաքյալների կողմից, որոնք բանավոր քարոզչությամբ, օրինակներով ու հիմնարկումներով ավանդեցին այն, ինչը որ կա՛մ ստացել էին Քրիստոսի խոսքերից, Նրա հետ ապրված համատեղ կյանքից և Նրա գործերից, կա՛մ սովորել էին Սուրբ Հոգու ներշնչմամբ».
– գրավոր, «այն Առաքյալների և նրանց շրջապատի մարդկանց կողմից, որոնք Սուրբ Հոգու ներշնչման ներքո՝ գրավոր շարադրեցին փրկության բարի լուրը»[2]:
... ԱՌԱՔԵԼԱԿԱՆ ՀԱՋՈՐԴՈՒԹՅԱՆ ՄԻՋՈՑՈՎ ՇԱՐՈՒՆԱԿՎԱԾ
77. «Որպեսզի Ավետարանը մշտապես ամբողջական և կենդանի պահվեր Եկեղեցում, Առաքյալներն իրենց որպես հաջորդներ թողեցին Եպիսկոպոսներին, նրանց ''հանձնելով ուսուցանելու իրենց սեփական պաշտոնը''»[3]: Արդարև, «առաքելական քարոզչությունը, որն հատուկ կերպով արտահայտված է Աստվածաշնչի ներշնչված գրքերում, անընդմեջ հաջորդությամբ պետք է պահպանվեր մինչև ժամանակների վախճանը»[4]:
78. Այս կենդանի ավանդումը, որ կատարվում է Սուրբ Հոգու մեջ, կոչվում է Ավանդություն, քանի որ Սուրբ Գրքից զատ իրականություն է, թեև սերտորեն կապված է նրան: Ավանդության միջոցով «Եկեղեցին իր ուսմունքի, իր կյանքի և իր պաշտամունքի մեջ հավերժացնում և բոլոր սերունդներին փոխանցում է այն ամենը, ինչը որ ինքն է, այն ամենը, ինչին որ ինքը հավատում է»[5]: «Սուրբ Հայրերի հաստատումները վկայում են այս Ավանդության կենարար ներկայությունը, որի հարստությունները ներարկված են Եկեղեցու կյանքի ու գործի մեջ. Եկեղեցու, որ հավատում է և որ աղոթում է»[6]:
79. Այդպիսով հայտնությունը, որն Իր վերաբերյալ Հայրը կատարել է Իր Բանի միջոցով՝ Սուրբ Հոգու մեջ, ներկա և գործող է մնացել Եկեղեցու մեջ. «Աստված, որ խոսել է անցյալում, չի դադարում Իր խոսքն ուղղել Իր սիրելի Որդու Հարսին. և Սուրբ Հոգին, որի միջոցով Ավետարանի կենդանի ձայնը հնչում է Եկեղեցու մեջ, իսկ Եկեղեցու միջոցով՝ աշխարհում, հավատացյալներին առաջնորդում է դեպի ամբողջական ճշմարտությունը և նրանց մեջ առատորեն հեղում է Քրիստոսի խոսքը»[7]:
