Գլուխ Ա. - Հոդված 1. - Հատված Է. ԱՆԿՈՒՄԸ
-
01
-
-
02
-
-
03
-
-
04
-
-
05
-
385. Աստված անսահմանորեն բարի է, և Իր բոլոր գործերը բարի են։ Այնուամենայնիվ, ոչ ոք չի կարողանում խուսափել տառապանքի փորձառությունից, բնության մեջ ներկա չարիքներից – որոնք, որքանով որ կարողանում ենք հասկանալ, կապված են արարածներին հատուկ սահմանափակ էությանը – և հատկապես՝ բարոյական չարիքի գերխնդրից։ Որտեղի՞ց է գալիս չարը։ «Հարցնում էի ինքս ինձ, թե որտեղի՞ց է չարը, և չէի կարողանում պատասխան գտնել», գրում է Սուրբ Օգոստինոսը[1], և իր տառապալի փնտրտուքը չի ավարտվում, քանի դեռ նա դարձի չի գալիս կենդանի Աստծուն։ Իրոք, «ամբարշտության խորհուրդը» (2Թղ 2, 7) ակներև է դառնում միայն «աստվածպաշտության խորհրդի»[2] լույսի ներքո։ Աստվածային սիրո հայտնությունը հանձինս Քրիստոսի՝ միաժամանակ բացահայտեց չարիքի լայնատարած ծավալումը և շնորհի գերառատությունը[3]։ Հետևաբար, չարի առաջացման խնդիրը պետք է քննենք՝ մեր հավատքի հայացքը սևեռելով Նրա վրա, Ով – միայն Ինքը – չարի դեմ հաղթանակողն է[4]։
