ՎԵՐՈՀԻՇՅԱԼ ՈՒՍՄՈՒՆՔԻ ՀԵՐՔՈՒՄԸ
- 01
- 02
- 03
- 04
- 05
-
06
-
-
07
-
- 1) Նախագիտելիք
- 2) Երկրի վրա պատահական էակներ կան
- 3) Պատահական էակներն իրենք իրենց մեջ չունեն իրենց գոյության պատճառը
- 4) Պատահական էակների գոյության պատճառը հարկավոր է փնտրել որևէ անհրաժեշտ էակի մեջ, որն ինքն իր մեջ կունենա իր գոյության պատճառը: Այդ անհրաժեշտ էակն Աստված է
- 5) Մի հարց
- 6) Հավելված. – ՄԱՐԴԿԱՅԻՆ ՀՈԳՈՒ ԾԱԳՈՒՄԸ
-
- 1) Նախագիտելիք
- 2) Տիեզերքում զմայլելի կարգուկանոն կա, որ մի նպատակի է ձգտում
- 2.1) Կարգուկանոնը նյութական աշխարհում
- 2.2) Նպատակային կարգուկանոնը բուսական աշխարհում
- 2.3) Նպատակային կարգուկանոնը կենդանական աշխարհում
- 2.4) Նպատակային կարգուկանոնը մեր հինգ զգայարաններում և մարմնի տարբեր օրգաններում
- 3) Այս կարգուկանոնը ենթադրում է բարձրագույն իմացականությամբ օժտված Հեղինակի գոյությունը
- 4) Այդ Հեղինակն Աստված է
-
08
- 09
- 10
Այս ուսմունքը սխալ է, քանի որ.
1) Մեր միտքն անկարող է Աստծո էության անմիջական պատկերացումն ունենալ իր բնական ուժերով: Ինչ-որ համաչափություն պետք է լինի ուղղակի ճանաչելի առարկայի ու ճանաչող մտքի միջև: Աստված անսահման է, իսկ մեր միտքը սահմանափակ է, և տկար՝ աստվածային շլացուցիչ Արեգակին դեմ հանդիման դիտելու համար:
2) Եթե անմիջական պատկերացմամբ Աստծո էությունը ճանաչեինք, պիտի մեր այդ պատկերացման անդրդվելի գիտակցումն ու ստուգության զգացումն ունենայինք: Սակայն ոչ ոք չունի այդ գիտակցումն ու ստուգության զգացումը, հատկապես, որ շատերը թերահավատ են Աստծո գոյությանը, իսկ մի մասն էլ նույնիսկ ժխտում է այն:
3) Եթե մարդկային միտքն իր բնական ուժերով ունենար Աստծո ուղղակի պատկերացումը, այդ ժամանակ բնականի և գերբնականի սահմանները պիտի ջնջվեին, Աստված պիտի իջներ մեր իմացության մակարդակին, և մարդը երկրի վրա պիտի գերերջանիկ լիներ, քանի որ Աստծո անմիջական պատկերացումը մարդու մեծագույն երջանկությունն է:
4) Այս ուսմունքի հեղինակներն ակնհայտ կերպով շփոթում են էակի ընդհանրական գաղափարը Աստծո գաղափարի հետ:
