Գլուխ Ը. - Համատես Ավետարանների խնդիրը լուծելու զանազան կարծիքներ
- 01
- 02
-
03
-
- Մարկոսը Հիսուսին տեսե՞լ է, թե՞ ո՛չ
- Երկրորդ Ավետարանը Առաջին և Երկրորդ դարերում տարածում ունեցող գիրք է եղել
- Երկրորդ Ավետարանի հեղինակը Մարկոսն է
- Ներքին փաստեր
- Երկրորդ Ավետարանը գրվել է հեթանոսությունից դարձի եկած քրիստոնյաների համար
- Երկրորդ Ավետարանի նպատակը
- Ե՞րբ է գրվել երկրորդ Ավետարանը
- Որտե՞ղ է գրվել երկրորդ Ավետարանը
- Մարկոսի Ավետարանի լեզուն և ոճը
-
- ա) «Բանավոր ավանդության» վարկած
- բ) Համատես Ավետարանների փոխադարձ կախումնավորության վարկած
- բ.1) Մարկոսն անկախ է Մատթեոսից և Ղուկասից
- բ.2) Մատթեոսն ու Ղուկասը փոխադարձաբար անկախ են
- բ.3) Մարկոսն ու Ղուկասը
- բ.3.1) Բացթողումները
- բ.3.2) Հավելումներ և հպումներ
- բ.3.3) Տեղափոխություններ
- բ.3.4) Կրկնակ նյութերի փաստը
- բ.4) Առարկություն Մարկոսից Ղուկասի ուղղակի կախումնավորության դեմ
- բ.5) Մատթեոսը և Մարկոսը
- բ.6) Եզրակացություն
- գ) Ավետարանների աղբյուրները
- դ) Եզրակացություն
-
- Չորրորդ Ավետարանը հայտնի է եղել Երկրորդ դարի առաջին կեսին
- Չորրորդ Ավետարանի հեղինակը Հովհաննես Առաքյալն է
- Տարակույսներ
- Ա՛յլ առարկություններ
- Լռության առարկությունը
- Մեկ ա՛յլ առարկություն
- Ներքին փաստեր
- Չորրորդ Ավետարանի հեղինակը հրեա է
- Չորրորդ Ավետարանիչն ականատես վկա է
- Չորրորդ Ավետարանի ամբողջականության հարցը
- Չորրորդ Ավետարանի նյութերի հաջորդականության մասին
- Առերևույթ հակասություններ
- Հովհաննես Ավետարանիչը և մյուս երեք Ավետարանները
- Միջավայրի ազդեցությունը չորրորդ Ավետարանի վրա
- Չորրորդ Ավետարանի լեզուն և ոճը
- Որտե՞ղ և ե՞րբ է գրվել չորրորդ Ավետարանը
- Եզրակացություն
-
-
-
-
-
04
-
-
05
-
Մինչև Տասնութերորդ դարը, Համատես Ավետարանների կնճռոտ հարցը լուծելու համար ամբողջական և խորը ուսումնասիրություններ լույս չեն տեսել. այլ, ինչպես տեսանք, Սուրբ Հայրերը կամ Աստվածաշնչի մեկնաբանները ջանացել են առավել կամ նվազ հաջող անդրադարձումներով իրար հետ հաշտեցնել Ավետարանների միջև գտնվող տարբերակները։
1784 թվականին լույս տեսավ Գոթթհոլդ Լեսսինգի[1] ուսումնասիրությունը, որտեղ մի նոր ենթադրություն էր առաջ քաշվում, այն է, թե՝ երեք Ավետարանները միաժամանակ իրար նման են և միևնույն արամայերեն մի Ավետարանի տարբեր թարգմանություններն են։
Երկու տարի անց Գոթթլոբ Շթոռռը[2] մի նոր կարծիք հրապարակ նետեց, ինչի համաձայն՝ Մարկոսի Ավետարանն ամենահին Ավետարանն է, Մատթեոսն ու Ղուկասը գոնե մասամբ օգտվել են դրանից։
1789 թվականին Յոհան Գրիսբախը մի նոր կարծիք առաջ քաշեց։ Նա, ընդունելով հանդերձ երեք Ավետարաների միջև գոյություն ունեցող որևէ կախումնավորություն, այնուամենայնիվ՝ Մատթեոսի Ավետարանը որպես գլխավոր աղբյուր էր նկատում, իսկ Մարկոսինը՝ որպես մյուս երկու Ավետարանների համառոտություն։
Յոհան Հերդերի[3] (1796) համաձայն՝ գոյություն ուներ «բանավոր մի Ավետարան», որից առաջ են եկել երեք գրավոր Ավետարանները։
Հաջորդաբար, մինչև մեր օրերը, Աստվածաշնչի ուսումնասիրությունները խորացել են և բազմաթիվ կարծիքներ են առաջ եկել։
Վերոնշված կարծիքներն ընդհանուր կերպով կարող ենք հետևյալ գլխավոր խմբերի բաժանել։
