Գլուխ ԺԳ. - Ավետարաններն իրակա՞ն պատմություններ են, թե՞ առասպելներ
- 01
- 02
-
03
-
- Մարկոսը Հիսուսին տեսե՞լ է, թե՞ ո՛չ
- Երկրորդ Ավետարանը Առաջին և Երկրորդ դարերում տարածում ունեցող գիրք է եղել
- Երկրորդ Ավետարանի հեղինակը Մարկոսն է
- Ներքին փաստեր
- Երկրորդ Ավետարանը գրվել է հեթանոսությունից դարձի եկած քրիստոնյաների համար
- Երկրորդ Ավետարանի նպատակը
- Ե՞րբ է գրվել երկրորդ Ավետարանը
- Որտե՞ղ է գրվել երկրորդ Ավետարանը
- Մարկոսի Ավետարանի լեզուն և ոճը
-
- ա) «Բանավոր ավանդության» վարկած
- բ) Համատես Ավետարանների փոխադարձ կախումնավորության վարկած
- բ.1) Մարկոսն անկախ է Մատթեոսից և Ղուկասից
- բ.2) Մատթեոսն ու Ղուկասը փոխադարձաբար անկախ են
- բ.3) Մարկոսն ու Ղուկասը
- բ.3.1) Բացթողումները
- բ.3.2) Հավելումներ և հպումներ
- բ.3.3) Տեղափոխություններ
- բ.3.4) Կրկնակ նյութերի փաստը
- բ.4) Առարկություն Մարկոսից Ղուկասի ուղղակի կախումնավորության դեմ
- բ.5) Մատթեոսը և Մարկոսը
- բ.6) Եզրակացություն
- գ) Ավետարանների աղբյուրները
- դ) Եզրակացություն
-
- Չորրորդ Ավետարանը հայտնի է եղել Երկրորդ դարի առաջին կեսին
- Չորրորդ Ավետարանի հեղինակը Հովհաննես Առաքյալն է
- Տարակույսներ
- Ա՛յլ առարկություններ
- Լռության առարկությունը
- Մեկ ա՛յլ առարկություն
- Ներքին փաստեր
- Չորրորդ Ավետարանի հեղինակը հրեա է
- Չորրորդ Ավետարանիչն ականատես վկա է
- Չորրորդ Ավետարանի ամբողջականության հարցը
- Չորրորդ Ավետարանի նյութերի հաջորդականության մասին
- Առերևույթ հակասություններ
- Հովհաննես Ավետարանիչը և մյուս երեք Ավետարանները
- Միջավայրի ազդեցությունը չորրորդ Ավետարանի վրա
- Չորրորդ Ավետարանի լեզուն և ոճը
- Որտե՞ղ և ե՞րբ է գրվել չորրորդ Ավետարանը
- Եզրակացություն
-
04
-
05
-
Դարերի ընթացքում Ավետարանիչների ճշմարտախոսությունը և Ավետարանների պատմականությունը հավատացյալների կողմից երբևիցէ կասկածի չէր ենթարկվել։
Ավետարանների պատմական գրքեր լինելու դեմ առարկություններն, ընդհանրապես, գալիս էին քրիստոնեության հակառակորդների կողմից։
Վերջին դարերի ընթացքում, սակայն, երբ բանապաշտ (ռացիոնալիստ) և ա՛յլ նորահայտ փիլիսոփայական գաղափարներ հրապարակ դուրս եկան, որոնք պատմական և բանասիրական քննադատության ծնունդ տվեցին, տարակույսի տակ դրվեց Ավետարանների պատմականությունը նաև որոշ չափով «հավատացյալ» ուսումնասիրողների կողմից։
Աստվածաշնչի մասնագետների մի խայտաբղետ բազմություն խստաբիբ պատմագետի ակնոցով սկսեց բառ առ բառ քննել Ավետարանները և այն բոլոր գրությունները, որոնք Հիսուսի անձին ու կյանքին էին առնչվում։
Վերոհիշյալ բանասերների մեծամասնության նպատակն էր հետևյալ հարցմանը պատասխանել, թե արդյոք Ավետարանների միջոցով կարելի՞ է հասնել պատմության իրական Հիսուսին, կարելի՞ է արդյոք մեզ հասած գրություններից պատմական Քրիստոսի դիմագիծը երևան հանել։
Պետք է խոստովանել, սակայն, որ մի շարք իմաստուն գիտնականներ լուրջ աշխատանք տարան՝ մաղով անցկացնելով անցյալի ամբողջ պատմությունը և ամեն տեսակ գրություններ, որոնք մեզ հասել են հրեա, հույն, լատին և ա՛յլ հեղինակների կողմից։
Նրանց աչքից չի վրիպել վերջին շրջանների հնագիտական պեղումներից առաջ եկած նորությունները, աշխարհագրական և տեղագրական նորահայտ տվյալները, նախկինում Պաղեստինում կիրառված ժողովրդական բարքերը, սովորությունները։
Նրանց աշխատասիրությունների վրա նոր լույս սփռեցին տեղի ունեցած ձեռագրական գյուտերը, մասնավորապես Քումրանում գտնված գրությունները։
Հաշվի առնվեցին կեղծ կոչված Ավետարաները, որոնք առավել կամ նվազ չափով տարածված էին ժողովուրդների մեջ, Երկրորդ դարի կեսից սկսած մինչև Վեցերորդ դարի վերջերը։ 1945 թվականին էլ Վերին Եգիպտոսում, Նագ Համմադի կոչված վայրում, կեղծ Ավետարանների նմուշներ գտնվեցին, մասնավորաբար Թովմաս Առաքյալին վերագրվող Ավետարանը։