
Երկրորդ Ավետարանի հեղինակը Մարկոսն է
- 01
- 02
-
03
-
- Մարկոսը Հիսուսին տեսե՞լ է, թե՞ ո՛չ
- Երկրորդ Ավետարանը Առաջին և Երկրորդ դարերում տարածում ունեցող գիրք է եղել
- Երկրորդ Ավետարանի հեղինակը Մարկոսն է
- Ներքին փաստեր
- Երկրորդ Ավետարանը գրվել է հեթանոսությունից դարձի եկած քրիստոնյաների համար
- Երկրորդ Ավետարանի նպատակը
- Ե՞րբ է գրվել երկրորդ Ավետարանը
- Որտե՞ղ է գրվել երկրորդ Ավետարանը
- Մարկոսի Ավետարանի լեզուն և ոճը
-
- ա) «Բանավոր ավանդության» վարկած
- բ) Համատես Ավետարանների փոխադարձ կախումնավորության վարկած
- բ.1) Մարկոսն անկախ է Մատթեոսից և Ղուկասից
- բ.2) Մատթեոսն ու Ղուկասը փոխադարձաբար անկախ են
- բ.3) Մարկոսն ու Ղուկասը
- բ.3.1) Բացթողումները
- բ.3.2) Հավելումներ և հպումներ
- բ.3.3) Տեղափոխություններ
- բ.3.4) Կրկնակ նյութերի փաստը
- բ.4) Առարկություն Մարկոսից Ղուկասի ուղղակի կախումնավորության դեմ
- բ.5) Մատթեոսը և Մարկոսը
- բ.6) Եզրակացություն
- գ) Ավետարանների աղբյուրները
- դ) Եզրակացություն
-
- Չորրորդ Ավետարանը հայտնի է եղել Երկրորդ դարի առաջին կեսին
- Չորրորդ Ավետարանի հեղինակը Հովհաննես Առաքյալն է
- Տարակույսներ
- Ա՛յլ առարկություններ
- Լռության առարկությունը
- Մեկ ա՛յլ առարկություն
- Ներքին փաստեր
- Չորրորդ Ավետարանի հեղինակը հրեա է
- Չորրորդ Ավետարանիչն ականատես վկա է
- Չորրորդ Ավետարանի ամբողջականության հարցը
- Չորրորդ Ավետարանի նյութերի հաջորդականության մասին
- Առերևույթ հակասություններ
- Հովհաննես Ավետարանիչը և մյուս երեք Ավետարանները
- Միջավայրի ազդեցությունը չորրորդ Ավետարանի վրա
- Չորրորդ Ավետարանի լեզուն և ոճը
- Որտե՞ղ և ե՞րբ է գրվել չորրորդ Ավետարանը
- Եզրակացություն
-
-
-
-
-
04
-
-
05
-
Եկեղեցական հին մատենագիրները բացարձակ միաձայնությամբ որպես երկրորդ Ավետարանի հեղինակ ընդունում են Մարկոսին՝ Պետրոս Առաքյալի աշակերտին։
1. Պապիասն (130-159) առաջին վկայողն է, որ երկրորդ Ավետարանը Մարկոսն է գրել։
Ահա՛ Պապիասի խոսքերը, որոնք Եվսեբիոս Կեսարացու միջոցով են մեզ հասել. «Եվ այս երեցը (Հովհաննեսը) ասում էր. Մարկոսը՝ Պետրոսի թարգմանիչը, Տիրոջ թե՛ արածները և թե՛ ասածները ճշգրիտ կերպով գրեց, բայց ո՛չ նույն հերթականությամբ, այլ՝ ինչ որ հիշում էր»[1]։
Մասնավոր ուշադրության է արժանի այն փաստը, որ Պապիասը Մարկոսի մասին տեղեկությունները վերցրել է Հովհաննես անունով մի երեցից։ Մի շարք ուսումնասիրողների համաձայն՝ վերոհիշյալ երեցը Հովհաննես Առաքյալն է։ Եթե այս կարծիքը ճիշտ է, ապա Պապիասի վկայությունը մեր համար ավելի ծանրակշիռ արժեք է ստանում։ Ամեն դեպքում, Պապիասի հիշատակած երեցը, եթե անգամ Հովհաննես Առաքյալն էլ չլինի, այլ՝ Առաքյալների աշակերտ՝ բոլորովին ուրիշ մեկը, միևնույնն է, այս վկայությունը մնում է շատ արժեքավոր, քանի որ այն հին է և Առաջին դարից է գալիս։
2. Իրենեոսի (115-202) վկայությունն էլ շատ հստակ է. «Մարկոսը՝ Պետրոսի աշակերտն ու թարգմանիչը, ինքը ևս մեզ գրավոր փոխանցեց Պետրոսի քարոզները»[2]։
3. Կղեմես Ալեքսանդրացին էլ (150-215) մի քանի մանրամասնություններ է տալիս Մարկոսի Ավետարանի մասին։
Ահա՛ նրա ասածները. «Պետրոսը, երբ Հռոմում հրապարակավ Աստծո խոսքն էր քարոզում և Սուրբ Հոգով Ավետարանն էր պատմում, շատերը, ովքեր ներկա էին, խնդրեցին Մարկոսին, ով սկզբից Պետրոսին հետևել էր և նրա ասածները հիշում էր, Առաքյալի քարոզածները գրի առնել։ Մարկոսն Ավետարանը շարադրեց և խնդրողներին հանձնեց»[3]։
4. Որոգինեսը (185-254) գրում է, որ Ավետարաններից «երկրորդը՝ Մարկոսինը, որ Պետրոսի քարոզածների համաձայն շարադրեց»[4]։
Վերը նշվածներին կարող ենք ավելացնել նաև Տերտուղիանոսի, Եվսեբիոս Կեսարացու, Հերոնիմոսի, Եպիփան Կիպրացու, Օգոստինոսի և այլոց վկայությունները, սակայն այսքանն էլ բավարար ենք համարում՝ համոզվելու համար, որ երկրորդ Ավետարանը Մարկոսի գրչին է պատկանում։