Որտե՞ղ և ե՞րբ է գրվել չորրորդ Ավետարանը
- 01
- 02
-
03
-
- Մարկոսը Հիսուսին տեսե՞լ է, թե՞ ո՛չ
- Երկրորդ Ավետարանը Առաջին և Երկրորդ դարերում տարածում ունեցող գիրք է եղել
- Երկրորդ Ավետարանի հեղինակը Մարկոսն է
- Ներքին փաստեր
- Երկրորդ Ավետարանը գրվել է հեթանոսությունից դարձի եկած քրիստոնյաների համար
- Երկրորդ Ավետարանի նպատակը
- Ե՞րբ է գրվել երկրորդ Ավետարանը
- Որտե՞ղ է գրվել երկրորդ Ավետարանը
- Մարկոսի Ավետարանի լեզուն և ոճը
-
- ա) «Բանավոր ավանդության» վարկած
- բ) Համատես Ավետարանների փոխադարձ կախումնավորության վարկած
- բ.1) Մարկոսն անկախ է Մատթեոսից և Ղուկասից
- բ.2) Մատթեոսն ու Ղուկասը փոխադարձաբար անկախ են
- բ.3) Մարկոսն ու Ղուկասը
- բ.3.1) Բացթողումները
- բ.3.2) Հավելումներ և հպումներ
- բ.3.3) Տեղափոխություններ
- բ.3.4) Կրկնակ նյութերի փաստը
- բ.4) Առարկություն Մարկոսից Ղուկասի ուղղակի կախումնավորության դեմ
- բ.5) Մատթեոսը և Մարկոսը
- բ.6) Եզրակացություն
- գ) Ավետարանների աղբյուրները
- դ) Եզրակացություն
-
- Չորրորդ Ավետարանը հայտնի է եղել Երկրորդ դարի առաջին կեսին
- Չորրորդ Ավետարանի հեղինակը Հովհաննես Առաքյալն է
- Տարակույսներ
- Ա՛յլ առարկություններ
- Լռության առարկությունը
- Մեկ ա՛յլ առարկություն
- Ներքին փաստեր
- Չորրորդ Ավետարանի հեղինակը հրեա է
- Չորրորդ Ավետարանիչն ականատես վկա է
- Չորրորդ Ավետարանի ամբողջականության հարցը
- Չորրորդ Ավետարանի նյութերի հաջորդականության մասին
- Առերևույթ հակասություններ
- Հովհաննես Ավետարանիչը և մյուս երեք Ավետարանները
- Միջավայրի ազդեցությունը չորրորդ Ավետարանի վրա
- Չորրորդ Ավետարանի լեզուն և ոճը
- Որտե՞ղ և ե՞րբ է գրվել չորրորդ Ավետարանը
- Եզրակացություն
-
04
-
05
-
Գիտենք, որ Հովհաննես Առաքյալն իր մահկանացուն կնքել է Եփեսոսում՝ խոր ծերության հասնելով։
Եփեսոսի եպիսկոպոս Պոլիկրատոսը, 190-195 թվականներին Հռոմի Վիկտոր Պապին ուղարկած իր նամակում պարծանքով հիշատակում է, որ Հովհաննես Ավետարանչի գերեզմանը գտնվում է Եփեսոսում[1]։
Բավականին արժեքավոր է Իրենեուսի վկայությունը, որի համաձայն՝ Հովհաննեսն, ընդառաջելով Ասիայի եպիսկոպոսների և քրիստոնյաների փափագին, լույս է ընծայել իր Ավետարանը։
Եփրեմ Ասորին, ընդհակառակը, Տացիանոսի Դիատեսսարոնի մեկնության վերջում գրում է. «Հովհաննեսն այն (Ավետարանը) գրեց Անտիոքում, որովհետև երկրի վրա մնաց մինչև Տրայանոսի ժամանակ»[2]։
Եփրեմ Ասորու սույն վկայությունը, ինչը շատ կողմնակիցներ չի ունեցել, այնուհանդերձ, շատերին է մտածելու առիթ տվել, որ Հովհաննեսը, եթե անգամ իր Ավետարանն Անտիոքում չի էլ գրել, բայց սկսել է քարոզել նախ Պաղեստինում, հետո Անտիոքում և, ի վերջո, կյանքի ավարտին, մի որոշ զարգացումից հետո այն գրի է առել Եփեսոսում։
Անտիոքում Հովհաննես Առաքյալի քարոզչությունը լավագույն կերպով բացատրում է այն նմանությունները, որոնք գոյություն ունեն մի կողմից չորրորդ Ավետարանի, մյուս կողմից՝ Ղուկասի Ավետարանի, Իգնատիոս Հայրապետի նամակների և նաև «Սողոմոնի տաղեր» կոչվող գրությունների միջև։
Ինչ վերաբերվում է չորրորդ Ավետարանի հրատարակության թվականին, ապա այսօր բանասերների մեծամասնությունը միաձայն ընդունում է, որ այն գրվել է 90-100 թվականնների միջակայքում, ինչը համապատասխանում է նաև եկեղեցական հին ավանդությանը։
Հին Հայրերի համաձայն՝ Հովհաննեսն իր Ավետարանը գրել է խոր ծերության շրջանում, իսկ Մուռատորյան Կանոնի (180) համաձայն՝ Հովհաննեսը չորրորդ Ավետարանը գրել է Հայտնության Գրքից հետո։
Եթե այս վկայությունը ճիշտ է, ապա այդ դեպքում 90 թվականից առաջ որևէ ա՛յլ թվական չենք կարող չորրորդ Ավետարանի գրության տարեթիվ համարել։