Սաղմոս 105 [104] - Աստված հավատարիմ է Իր խոսքին
-
01
-
- 02
- 03
- 04
- 05
- 06
- 07
- 08
- 09
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
-
19
-
-
20
-
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
-
37
-
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
-
78
-
-
79
-
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
-
90
-
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
-
117
-
- 118
- 119
-
120
-
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
-
148
-
- 149
- 150
- 151
Արարչագործության հանդիսավոր տաղերգությունը (Սաղմոս 104) բավական չէ հավատացյալի համար. Աստված Նա է, որն իջնում է մարդկանց մեջ. Նա Իր մեծությունը հռչակում է պատմության մեջ, մարդկությունը ստրկությունից ազատագրելով, առաջնորդելու համար դեպի փրկությունը: Իր բերկրանքն ու երախտագիտությունը երգելու համար, Հին Ուխտի ժողովուրդը սիրում է վերհիշել անցյալի իրադարձությունները, որոնք իր պատմության սկիզբն են հանդիսացել. Աբրահամին տրված խոստումը, որը վերահաստատվում է Նահապետների հետ (8-15), Հովսեփի պատմությունը (16-23; Ծնդ 37-50), Մովսեսն ու Եգիպտոսի պատիժները (24-36; Ել 1-13), ելքն ու անապատում կատարված հրաշքները (37-43; Ել 14-15), և ի վերջո՝ ժամանումը Քանաան, որպես ժառանգություն խոստացված երկիրը (44): Ի տարբերություն հաջորդ սաղմոսի, այստեղ չի խոսվում Իսրայելի մեղքերի մասին: Այս սաղմոսի հեղինակը կամենում է երգել միմիայն Աստծո գործերը: Տերը միշտ հավատարիմ է եղել Իր խոսքին. Նա բազմաթիվ հրաշքներ է կատարել ի նպաստ Իր ծառաների և Նրա նախախնամությունն առաջնորդել է նրանց քայլերը. ուստի իրավունքն ունի պահանջելու նրանց հավատարմությունը (45):
Ահա, հետևաբար, փրկության պատմության էական պահերը. ընտրությունն ու Զատիկը (տե՛ս Եփս 1): Յուրաքանչյուր մարդու կյանքին ծանոթ են կոչման ժամերը և ազատագրման ժամերը, ժամերն Աստծո, որոնք բերկրանքի աղբյուր են և հավատարմության պահանջ:
Այս սաղմոսի առաջին 15 տողերը գտնվում են նաև Մնացորդաց Առաջին գրքի 16րդ գլխի 8-22 հատվածում:
Կցորդ. |
Իսկապես Աստծո բոլոր խոստումներն իրականացան
Հիսուս Քրիստոսի մեջ (հմմտ. 2Կր 1, 20):
|
|
կամ. |
Ո՛չ թե Մովսեսը երկնքից հաց տվեց ձեզ,
այլ՝ իմ Հայրն է տալիս ձեզ ճշմարիտ հացը (հմմտ. Հվհ 6, 32):
|
|
կամ. |
Մեր հայրերը խմում էին մի ժայռից,
և այդ ժայռը Քրիստոսն Ինքն էր (հմմտ. 1Կր 10, 4):
|
|
կամ. | Աշխատեցեք միշտ ավելի ամուր դարձնել ձեր կոչումը և ձեր ընտրությունը (2Պտ 1, 10): |
1Գովեցեք Տիրոջը, կանչեցեք Նրա Անունը,
ժողովուրդների մեջ ավետարանեցեք Նրա գործերը.
2երգեցեք և նվագեցեք Նրա համար,
պատմեցեք Նրա հրաշագործությունները.
3արբեցեք սրբության Նրա Անունով,
թող ուրախանա Տիրոջը փնտրողի սիրտը:
4Փնտրեցեք Տիրոջը և Նրա ուժը,
անդադար փնտրեցեք Նրա երեսը.
5հիշեցեք հրաշքները, որ գործեց,
Նրա սքանչելիքներն ու Նրա բերանի վճիռները.
6դուք, Աբրահամի՝ Նրա ծառայի սերունդ,
դուք, Հակոբի որդիներ, Նրա ընտրյալներդ:
7Այո՛, Տերը մեր Աստվածն է,
Նրա վճիռներն ամբողջ երկրի վրա են.
8մշտապես հիշում է Իր դաշինքը,
հազարավոր սերունդների համար տրված խոսքը:
9Աբրահամի հետ կնքված ուխտը,
Իսահակին վստահեցված երդումը.
10այն որպես օրենք հաստատեց Հակոբի համար,
հավիտենական խոստում՝ Իսրայելին ի նպաստ.
11ասելով. «Ձեզ կտամ Քանանի երկիրը,
կլինի ժառանգության ձեր բաժինը»:
***
12Ահա նրանք. քանակով սակավաթիվ են,
պանդուխտների միայն մի ափ.
13թափառում են ժողովրդից ժողովուրդ,
մի թագավորությունից դեպի տարբեր մի ժողովուրդ:
14Բայց ոչ ոքի չի թույլատրում ճնշել նրանց,
նրանց պատճառով՝ պատժում է թագավորներին.
15«Ձեռք մի՛ տվեք նրանց, ում օծել եմ,
Իմ մարգարեներին չարիք մի՛ արեք»:
16Սով է բերում երկրի վրա,
կտրելով հացի պաշարները.
17նրանց առջև առաքում է մի մարդ,
Հովսեփին, որպես ստրուկ ծախված:
18Շղթաներով սեղմում են նրա ոտքերը,
երկաթների մեջ փակում են նրա վիզը.
19նա տառապում է Տիրոջ խոսքի համար,
մինչև որ կկատարվի Նրա ավետիսը:
20Եվ թագավորը հրամայում է ազատել նրան,
ժողովուրդների կառավարիչը նրան արձակում է.
21նրան հաստատում է իր տան տեր,
իր բոլոր բարիքների տնտես.
22որպեսզի իշխանները ենթակա լինեն նրան,
որպեսզի իմաստուն դարձնի ծերունիներին:
23Եվ Իսրայելն իջնում է Եգիպտոս,
Հակոբը հաստատվում է Քամի երկրում.
24Տերը բազմաթիվ է դարձնում Իր ժողովուրդը,
առավել կորովի, քան իր կեղեքիչները.
25ապա փոխում է սրանց սիրտը,
ատում են Իր ժողովրդին, խաբում են Իր ծառաներին:
26Բայց առաքում է Իր ծառա Մովսեսին
և Ահարոնին, որին Նա ընտրել էր.
27նրանց մեջ դնում է խոսքերն Իր նշանների,
Իր հրաշքների, Քամի երկրում:
28Խավարն առաքում է և ամեն բան խավարեցնում,
և ոչինչ չի դիմադրում Իր խոսքին.
29ջրերն արյան է փոխում
և սատկել է տալիս նրանց բոլոր ձկներին:
30Նրանց երկրում վխտում են գորտերը,
մինչև նրանց իշխանավորների սենյակները.
31Նա խոսում է և հասնում են միջատները,
մժեղները, նրանց երկրի բոլոր սահմաններում:
32Անձրևի փոխարեն առաքում է կարկուտը,
և կայծակներ, որ հրկիզում են արտերը.
33հարվածում է նրանց խաղողներին ու թզենիներին,
տապալում է երկրի ծառերը:
34Նա խոսում է և հասնում են մարախները,
և լափող անհամար թրթուռներ.
35ոչնչացնում են բոլոր բողբոջները
և ուտում են երկրի ամեն պտուղները.
36նրանց երկրում հարվածում է անդրանիկներին,
նրանց կորովի առաջին պտուղներին:
***
37Նրանց դուրս է բերում արծաթով ու ոսկիով,
նրանց ազգատոհմերում հիվանդ ոչ ոք չկա.
38Եգիպտոսն ուրախանում է նրանց դուրս գալով,
որովհետև իրենց վրա թափվել էր սարսափը:
39Օրվա ընթացքում որպես վրան տարածում է մի ամպ,
կրակով լուսավորում է գիշերը.
40նրանք աղաղակում են, անձրևի պես բերում է լորերին,
նրանց հագեցնում է երկնքի հացով.
41բացում է ժայռը և բխում են ջրերը,
գետերի նման հոսում են անապատում:
42Մտաբերում է Իր սուրբ խոստումը,
որ կատարել էր Իր ծառա Աբրահամին.
43դուրս է բերում Իր ժողովուրդը ցնծությամբ,
Իր ընտրյալներին՝ ուրախության աղաղակների միջով:
44Պարգևում է նրանց հեթանոսների հողերը,
ժողովուրդների վաստակը՝ որպես ժառանգություն.
45որպեսզի կատարեն Իր կամքը
և պահեն Իր պատվիրանները:
Ալելուիա: