Սաղմոս 73 [72] - Խորհրդածում էի՝ հասկանալու համար
-
01
-
- 02
- 03
- 04
- 05
- 06
- 07
- 08
- 09
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
-
19
-
-
20
-
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
-
37
-
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
-
78
-
-
79
-
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
-
90
-
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
-
117
-
- 118
- 119
-
120
-
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
-
148
-
- 149
- 150
- 151
Թվում է, թե նրանք, ովքեր Աստծուն արհամարհում են, այս կյանքում ավելի հաջողություն են գտնում, քան արդարները: Եվ նրանց օրինակը դառնում է գայթակղություն. ուրեմն ի՞նչ իմաստ ունի հավատարիմ մնալը: Կասկածի փորձության մեջ հայտնված, հավատացյալը լույս է փնտրում Աստծուց: Նմանօրինակ խորհրդածությամբ, ահա՛, նրա հավատքը խորանում է և նորոգ ուժով արմատանում է մի համոզմունք. մարդկային փառքն ապագա չունի, մինչ Աստծո մտերմությունը միշտ թանկարժեք է մնում. այն չի կարող ո՛չ վերջանալ, ո՛չ էլ հուսախաբ թողնել: Իմաստունը, որն այստեղ արտահայտվում է, հռչակում և կանխավ ճաշակում է Տիրոջ հետ ապրելու բերկրանքը. այսպիսով գրեթե տալիս է հավիտենական երանության սահմանումը: Հոգևոր խռովքի պահերին այս սաղմոսը կարող է նոր լիցք հաղորդել մեր ներանձնական կյանքին:
Կցորդ. |
Աշխարհն անցնում է իր գոռոզությամբ,
բայց ով կատարում է Աստծո կամքը, մնում է հավիտյան (1Հվհ 2, 17):
|
|
կամ. |
Աստված ընտրեց աշխարհի աղքատներին, նրանց հավատքով հարուստ
և արքայության ժառանգորդ դարձնելու համար (հմմտ. Հկբ 2, 5):
|
|
կամ. |
Տեսանելի իրականությունները վայրկենական են,
անտեսանելիները՝ հավիտենական (2Կր 4, 18):
|
|
կամ. |
Ով գործածում է աշխարհը, թող այնպես վարվի, որ կարծես թե չի գործածում,
որովհետև այս աշխարհի տեսարանն անցնում է (1Կր 7, 31):
|
|
կամ. | Երանի՜ սրտով մաքուրներին, որովհետև նրանք տեսնելու են Աստծուն (Մտթ 5, 8): |
1Սաղմոս: Ասափի:
Աստված իսկապես բարի է Իսրայելի նկատմամբ,
մարդկանց նկատմամբ, որ մաքուր են սրտով.
2բայց քիչ էր մնացել, որ ոտքերս շեղվեին
և գրեթե սասանվում էին իմ քայլերը.
3քանի որ նախանձում էի պարծենկոտներին,
տեսնելով չարագործների հաջողությունները:
4Մինչև մահ՝ չեն գտնում խոչընդոտներ
և վայելում են կատարյալ առողջություն.
5չեն ճանաչում մարդկային հոգնությունը,
չեն հարվածվում ինչպես մյուս մահկանացուները:
6Հպարտությունը գրկում է նրանց ինչպես վզնոց,
բռնությունը պատում է նրանց ինչպես հագուստ.
7նրանց աչքը փայլում է բարօրությամբ,
նրանց սրտից առատորեն թափվում են ցանկությունները:
8Ծաղրում են և ծրագրում են չարիք,
վերևից սպառնում են գոռոզությամբ.
9իրենց բերանը բարձրացնում են մինչև երկինք,
իրենց լեզուն գայթակղեցնում է երկիրը:
10Սրա համար է ժողովուրդը հետևում նրանց,
խմելու համար ճոխության աղբյուրից.
11նրանք մտածում են. «Բայց Աստված կարո՞ղ է իմանալ,
ճանաչողություն ունի՞ Բարձրյալը».
12ահա, սրանք են ամբարիշտները,
մշտապես անվնաս՝ բազմապատկում են հաջողությունը:
***
13Մի՞թե ի զուր սիրտս մաքուր պահեցի,
անմեղության մեջ լվացի ձեռքերս.
14ինչո՞ւ եմ ամբողջ օրը խրախուսում ինքս ինձ,
ուղղում եմ ինքս ինձ առավոտից ի վեր.
15բայց եթե ասեի. «Վարվելու եմ նրանց պես»,
կդավաճանեի որդիներիդ սերնդին:
16Հայնժամ խորհրդածեցի՝ ըմբռնելու համար,
թե ի՞նչ հոգնություն ծանր թվաց աչքերիս առաջ,
17մինչև որ մտա Աստծո գաղտնիքներից ներս
և հասկացա, թե ինչպիսին է լինելու նրանց վախճանը.
18նրանց դրել ես սայթաքեցուցիչ վայրերի վրա
և նրանց արդեն իսկ դեպի կործանում ես քաշում:
19Ահա նրանք սարսափում են մի վայրկյանում,
վերջացած, սպառված են վախից.
20ինչպես երազը զարթնումի պահին, Տեր,
առավոտյան անէացնում ես նրանց կերպարանքը:
21Սիրտս կարծրացել էր
և տառապում էի ներաշխարհումս.
22իսկապես հիմար էի և չէի հասկանում,
Քո առաջ նման էի անասուն կենդանու:
***
23Բայց ես միշտ մնում եմ Քո հետ,
իսկ Դու բռնել ես իմ ձեռքը.
24առաջնորդում ես ինձ ծրագրերիդ համաձայն,
իսկ հետո՝ ընդունելու ես ինձ փառքիդ մեջ:
25Ուրիշ ո՞ւմ իմ համար կունենամ երկնքում:
Քո հետ, ուրիշ ոչինչ չեմ փափաքում երկրի վրա.
26եթե մարմինս ու սիրտս սպառվում են,
Աստված իմ բաժինն է, վեմը իմ սրտի:
27Ով հեռանում է Քեզնից, մոլորվում է,
Դու կործանում ես անհավատարիմ դարձողներին.
28իմ համար բարիքը Աստծո մոտ մնալն է,
Տեր Աստծո վրա իմ հույսը դնելը
և Իր բոլոր գործերը պատմելը: