Սաղմոս 127 [126] - Որդիները Տիրոջ պարգևն են
-
01
-
- 02
- 03
- 04
- 05
- 06
- 07
- 08
- 09
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
-
19
-
-
20
-
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
-
37
-
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
-
78
-
-
79
-
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
-
90
-
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
-
117
-
- 118
- 119
-
120
-
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
-
148
-
- 149
- 150
- 151
Այս սաղմոսը մեծ իմաստությամբ հիշեցնում է խանդավառված հրեաներին, որ Սուրբ Քաղաքի ու Տաճարի վերակառուցումը (Նեեմ 4, 10-17) արդյունքն է Տիրոջ շնորհի, որը Նա պարգևում է Իր մտերիմներին, և ո՛չ թե կախումնավոր է վերջիններիս ջանքերից (2Օր 6, 12; 8, 17-18): Առանց Աստծո օգնության, մարդկային նախաձեռնությունները դատապարտված են ձախողման. ինչո՞ւ, ուրեմն, սրտնեղվել ու մտատանջվել չափից ավելի: Նրա նախախնամությունը հսկում է մեր վրա (Մտթ 6, 25-34; Հվհ 15, 5): Սա է Հին և Նոր Կտակարանների մնայուն ուսուցումը:
Մենք այսօր ավելի լավ գիտենք, որ գոյություն ունեն բնական օրենքներ, և բնության Արարիչը թողնում է, որ դրանք հետևեն իրենց ընթացքին. արդյոք չպե՞տք է հաշվի առնենք դրանք մեր կյանքում, Արարչի հետ համագործակցելու համար: Եվ արդյոք չե՞նք հետապնդում չափազանցված ծրագրեր: Իսկ եթե գործերի ու ծրագրերի պատճառով ինքներս մեզ անդադար պատեպատ խփելը զրկի՞ մեզ կյանքի լավագույն ուրախությունների համից, ինչպիսիք են, օրինակի համար, ընտանեկան կապերը:
| Կցորդ. |
Որևիցէ մի բան կառուցված է որևիցէ մեկի կողմից,
բայց Աստված Ինքն է, որ ստեղծել է ամեն բան (Եբր 3, 4):
|
|
| կամ. |
Ո՛չ ով տնկում է, ո՛չ էլ ով ջրում է, իրենից ինչ որ մի բան է ներկայացնում,
այլ՝ Աստված, որ աճեցնում է (հմմտ. 1Կր 3, 7):
|
|
| կամ. | Ամեն բարի պարգև գալիս է ի վերուստ և իջնում է լույսի Հորից (հմմտ. Հկբ 1, 17): | |
| կամ. |
Լինի՛ թե արթուն ենք, լինի՛ թե քնած ենք,
մենք ապրում ենք Հիսուս Քրիստոսի հետ (հմմտ. 1Թղ 5, 10):
|
|
| կամ. | Մարդը չի կարող վերցնել ոչինչ, եթե նրան դա երկնքից տրված չէ (Հվհ 3, 27): | |
| կամ. |
Ով մնում է ինձնում, շատ պտուղ է բերում.
ոչինչ չեք կարող անել առանց ինձ (հմմտ. Հվհ 15, 5):
|
1Աստիճանների երգ: Սողոմոնի:
Եթե Տերը չի կառուցում տունը,
իզուր են հոգնում շինարարները.
եթե Տերը չի պահպանում քաղաքը,
իզուր է հսկում պահակը:
2Իզուր եք առավոտյան շուտ արթնանում,
երեկոյան ուշացնում ձեր հանգիստը,
հոգնությամբ վաստակված հաց ուտելու համար.
Տերն այն պարգևում է Իր մտերիմին, երբ վերջինս ննջում է:
3Ահա՛ որդիները. Տիրոջ սեփականությունն են,
որովայնի պտուղը. Նրա պարգևն է:
4Ինչպես նիզակները հզորի ձեռքում,
այնպես են երիտասարդ տարիքում ունեցած որդիները:
5Երանելի է այն մարդը, որ նրանցով լի ունի իր կապարճը.
եթե իր թշնամիների առջև դուրս է գալիս դռան սեմին,
չի ենթարկվի ստորացած մնալու վտանգին:
