Սաղմոս 94 [93] - Երանի՜ այն մարդուն, ում խրատում ես
-
01
-
- 02
- 03
- 04
- 05
- 06
- 07
- 08
- 09
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
-
19
-
-
20
-
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
-
37
-
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
-
78
-
-
79
-
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
-
90
-
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
-
117
-
- 118
- 119
-
120
-
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
-
148
-
- 149
- 150
- 151
Սաղմոսերգուն անհամբերության աղաղակներ է արձակում աստվածային արդարության դանդաղությանն ի տես, բայց իսկույն վերագտնում է հույսն ու վստահությունը. Աստված չի կարող անտարբեր մնալ անմեղների կրած տառապանքների դիմաց, Նա վրեժխնդիր է լինելու Իր ժողովրդի համար և վերահաստատելու է չարագործների կողմից խեղաթյուրված արդարությունը: Իսկ ինչպիսի՞ն է մե՛ր կյանքը: Այն իր վրա իրո՞ք կրում է արդարության կնիքը:
| Կցորդ. |
Ինչպես առատանում են մեզնում Քրիստոսի չարչարանքները,
այնպես էլ՝ Քրիստոսի շնորհիվ առատանում է մեր մխիթարությունը (հմմտ. 2Կր 1, 5):
|
|
| կամ. |
Տերը խրատում է նրան, ում սիրում է,
մտրակում է յուրաքանչյուրին, ում ընդունում է որպես որդի (Եբր 12, 6):
|
1Աստված, որ արդարություն ես անում, Տեր,
Աստված, որ արդարություն ես անում, հայտնվիր.
2ոտքի ել, ո՜վ երկրի դատավոր,
և հպարտներին տուր հատուցումը:
3Մինչև ե՞րբ ամբարիշտները, Տեր,
մինչև ե՞րբ են ամբարիշտները հաղթելու.
4խոսում են, խոսում են գոռոզությամբ,
պարծենում են իրենց գործած չարիքներով:
5Ոտնակոխ են անում ժողովուրդդ, Տեր,
հարստահարում են ժառանգությունդ.
6սպանում են այրիին ու պանդուխտին,
մահ են հայթայթում որբին.
7ասում են. «Տերը չի տեսնում,
Հակոբի Աստվածը չի զանազանում»:
8Ուշադիր եղեք, դուք՝ բոլոր անմիտներդ,
հիմարներդ, ե՞րբ եք հասկանալու.
9ով ստեղծում է ականջը, չի՞ լսում,
ով կաղապարում է աչքը, չի՞ տեսնում:
10Ով պատժում է ժողովուրդներին, չի՞ կարող պատժել ձեզ,
Նա, որ սովորեցնում է մարդուն իմաստությունը.
11Տերը ճանաչում է մարդու ծրագրերը,
որոնք ոչ ա՛յլ ինչ են, եթե ոչ՝ ծուխ:
***
12Երանի՜ այն մարդուն, ում խրատում ես, Տեր,
ում Դու կրթում ես Քո օրենքով.
13որպեսզի չարության օրերում հանգիստ տաս նրան,
մինչև որ փոսը կփորվի ամբարիշտի համար:
14Տերը չի մերժում Իր ժողովրդին,
չի լքում Իր ժառանգությունը.
15դատաստանը կրկին կատարվելու է արդարությամբ,
նրան հետևելու են բոլոր սրտով ուղիղները:
16Ո՞վ իմ համար դուրս կգա չարագործների դեմ,
ո՞վ կպաշտպանի ինձ ոճրագործներից.
17եթե Տերը չլիներ իմ օգնությունը,
շատ շուտով կբնակվեի լռության մեջ:
18Երբ ասում եմ. «Ոտքերս սասանվում են»,
Քո սերը, Տեր, նեցուկ է կանգնում ինձ.
19եթե բազում տրտմություններ խուժում են ներաշխարհիցս ներս,
Քո մխիթարությունը ուրախացնում է կյանքս:
20Մի՞թե Դու մեղսակից ես այլասերված իշխանությանը,
որ բռնատիրությունը դարձնում է օրենք.
21որ հալածում է արդարի կյանքը,
որ մահվան է դատապարտում անմեղին:
22Ո՛չ: Տերն է իմ զորությունը,
իմ Աստվածը իմ ապաստանի ժայռն է.
23նրանց դեմ է թափելու բռնությունը,
իրենց նենգության պատճառով՝ մատնելու է լռության,
լռության է մատնելու նրանց մեր Տեր Աստվածը:
